Πάσχα στο Αγρίνιο 6 δεκαετίες πριν

Μέρες που 'ναι κι ευκαιρίας δοθείσης ας πάρουμε μια φωτογραφική γεύση από το Πάσχα στο Αγρίνιο στα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές του '60.

Τότε που ακόμα η ψησταριά ήταν όνειρο,πόσο μάλλον η ηλεκτρική ψησταριά!
Τότε που ολόκληρη η γειτονιά μαζεύονταν στην πιο μεγάλη αυλή και το ψήσιμο του οβελία εξελίσσονταν σε γλέντι τρικούβερτο.

Δυό φούρκες εκατέρωθεν,από πάνω η σούβλα (τότε υπήρχαν και ξύλινες) με τ' αρνί και κάτω στο χώμα τα κάρβουνα να καίνε!Τριγύρω όλα τα μέλη της κάθε φαμίλιας και οι νοικοκυρές φρόντιζαν τα σχετικά εδέσματα μέχρι να βγει το πρώτο κοκορέτσι.

Oi αναμνηστικές φωτογραφίες που βλέπετε είναι από το αρχείο του φίλου Στέλιου Ασημάκη,βέρος-γηγενής Αγρινιώτης που τον χάσαμε πριν από δύομιση χρόνια και ο οποίος εικονίζεται στην επάνω  φωτογραφία ως... μαξμάκι τότε 6 χρόνων!

Βρισκόμαστε λοιπόν στο Αγρίνιο,στη γειτονιά της Αγίας Τριάδας,στη Μακρή 42Α κι είναι 1962 οι οικογένειες των Γιώργου Αγγέλη,του Νίκου Θανασούλα και πολλών ακόμα επί το έργον (φωτο επάνω)

 ΠΑΣΧΑ του 1958 στο Αγρίνιο και στην οδό Μακρή στο αρχοντικό (διατηρητέο μεν,εγκαταλελειμμένο δε) της θείας Ρωμαλέας  Παπαϊωάννου.

Εικονίζονται ο Πάνος Ασημάκης,η θεία Ρωμαλέα,ο μπαρμπα Μήτσος Κολοβός με τη γυναίκα του και κάτω η Κωνσταντούλα Τζερεμέ με τη θεία Κία,μητέρα του Στέλιου και σύζυγο του Πάνου Ασημάκη.

Αγρίνιο ΠΑΣΧΑ του 1963 και πάλι στην οδό Μακρή,στη μεγάλη αυλή με το πηγάδι στη μέση (ανάμεσα Αθ. Διάκου και Απ. Παύλου),που περικλείονταν από τα σπίτια των Ασημάκηδων,του Αγγέλη,του Καφέ και του Τσούκα.Τουλάχιστον δέκα οικογένειες έψηναν μαζί και στο τέλος φωτογραφήθηκαν.

Από αριστερά κάτω ο μπαρμπα Χριστόφορος Ζάβρας (πεθερός του Νίκου Θανασούλα),ο Πάνος Ασημάκης (πατέρας του Στέλιου),ο Γιώργος Αγγέλης (το αρτοποιείο στο Συντριβάνι),ο Κρίτων Γκουντής (εργολάβος οικοδομών εξ Ιωαννίνων,έχτισε τη μισή Αγία Τριάδα και την πολυκατοικία δίπλα στο Ακροπόλ στην πλατεία),ο μπαρμπα Μήτσος ο Γκουντής,ο Νίκος Θανασούλας,ο Σταύρος Θανασούλας και ο εραστής της σωστής καπνοκαλλιέργειας στο Ρουπακιά Κώστας Τσούκας.

Στο μπαλκόνι της πολυκατοικίας (το μοναδικό τριώροφο τότε στη γειτονιά,που στα μάτια μας έμοιαζε ουρανοξύστης!) του Αγγέλη, τα μέλη των οικογενειών των προαναφερθέντων και λοιποί φίλοι.

Ωραίες εποχές,ωραίοι άνθρωποι κι όμορφα έθιμα που όσο περνούν τα χρόνια ξεθωριάζουν και μαζί τους χανόμαστε κι εμείς!