Με αφορμή τις εξελίξεις στη «ΔΟΞΑ»
«Κόντρα στην ένοχη σιωπή»
Εδώ και κάμποσα χρόνια βιώνουμε την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, των συνεπειών και τον ξεπεσμό των πάντων. Στον βωμό του κέρδους έχουν θυσιαστεί σχεδόν όλα, που πιτσιρικάδες γουστάραμε.
Πράγματα που μας γέμιζαν στα παιδικά μας χρόνια, τώρα τείνουν να μας προκαλούν αηδία.Ουδεμία σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο το ομορφότερο και λαϊκότερο άθλημα, που παίζαμε και θέλουμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε.
Τα τελευταία χρόνια, που όλοι αρχίζουν να αναθεωρούν την ζωή μέσα από τα λάθη του παρελθόντος, τις προσπάθειες ανάδειξης σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, την ανυπαρξία χρόνια τώρα, βάσης, στήριξης, υποδομής και θεμελίων, μιας αθλητικής ομάδας, η «ΔΟΞΑ» Καινουρίου ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία χωρίς επιστροφή.
Σήμερα ο κόμπος, όπως ήταν φυσικό έφτασε και στο ποδοσφαιρικό χτένι. Πλήρης απαξίωση των πάντων από όλους και σε όλα τα επίπεδα για το πώς πρέπει να συγκροτείται μια καθαρά ερασιτεχνική ομάδα τοπικής κοινωνίας.
Οι τοπικοί «Μέντορες» (προστάτες) της ομάδας μας τώρα, που στέρεψαν οι κρουνοί των χρηματοδοτήσεων και των προσωπικών φολοδοξιών εξαφανίστηκαν. Η πολιτεία και η αθλητική ηγεσία άφησαν ανεξέλεγκτα τα πράγματα στον σωματειακό αθλητισμό, ώστε ο κάθε ένας παράγοντας με κάποιους βαστάζους να μην απολογείται πουθενά και σε κανέναν για τα πεπραγμένα του ως διοίκηση σωματείου.
Η δημοκρατία και ο έλεγχος των μελών των σωματείων ανύπαρκτος. Η συμμετοχή των ποδοσφαιριστών στις διοικήσεις των ομάδων είναι κάτι που απαγορεύεται, αφού αυτοί πρέπει μόνο να σπάνε τα πόδια τους. Τα χρέη και η ταπείνωση όμως μένουν στις πλάτες των φίλων-χωριανών-της ομάδας.
Το «ευ αγωνίζεσθαι» τσαλακώθηκε και επικράτησε η «λεηλασία» των «βωμών και εστιών» της όποιας ποδοσφαιρικής ιστορίας του χωριού. Τώρα κάποιοι μας καλούν στην «τελευταία εκφορά» της ομάδας, όπως την κατάντησαν όλοι αυτοί οι φαύλοι (!)
Αλήθεια ο θεσμός των μελών της ομάδας υπάρχει; Πότε καλέσατε τα μέλη με πρόσκληση σε κάποια συνέλευση; Πότε ζητήσατε συνδρομή και δεν σας δόθηκε; Δυστυχώς ακολουθήσατε τον εύκολο δρόμο. Όσοι βρεθήκατε στο καφενείο της πλατείας αποφασίζατε για τα ιερά και τα όσια. Έτσι δεν γινόταν πάντα αγαπητοί συγχωριανοί;
Στις περισσότερες δε περιπτώσεις σε επίπεδο αγωνιστικών προτεραιοτήτων, πολλά νέα παιδιά του χωριού, παραγκωνίζονται και φεύγουν από το γήπεδο, γιατί λέει πρέπει να γίνουν μεταγραφές, κάποιων «κοιλαράδων» για να είμαστε ανταγωνιστικοί με τα άλλα χωριά!
Άνθρωποι του χωριού άξιοι και γνώστες του ποδοσφαίρου, που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ομάδα και στη νεολαία,ούτε που τολμούν να δοκιμάσουν. Όσοι δε τόλμησαν και μάλιστα κάποιοι χάλασαν και χρήματα, λοιδορήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή.
Τέλος εποχής;
Υπάρχουν «φωτεινά» παραδείγματα ανθρώπων ερασιτεχνικών ομάδων, που έχουν αρχίσει και αναθεωρούν πλέον τις «θνησιγενής» τους επιλογές, που πορεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια με τις ψευδαισθήσεις του δήθεν ανταγωνισμού - ενός πρωταθλητισμού (των εχόντων και κατεχόντων) - κενού περιεχομένου, όταν μάλιστα σαν ομάδα δεν έχεις σχεδιασμό στη βάση της υποδομής με το ντόπιο δυναμικό. Τότε αντί λαϊκού ερασιτεχνικού αθλητισμού και προοπτικής να ψάχνεις για κάποιον Εμίρη!
Ειδικά στα χρόνια των μνημονίων και στο παραπαίον ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έχουν αρχίσει να φαίνονται οι «ρωγμές» στο σαθρό του οικοδόμημα. Όπως όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής έχουν υποστεί συντριβή από τις μνημονιακές πολιτικές έτσι και η ψυχαγωγία, άθληση κ.λ.π. της νέας γενιάς μοιραία θα υποστούν τις συνέπειες των περικοπών και των αλλοιώσεων που φέρουν οι πολιτικές της νέας προτεσταντικής ηθικής τάξης των ευρωπαίων εταίρων μας, δηλαδή «ο καθένας μόνος του και ο Θεός για όλους»!!!
Μπροστά σε αυτά τα οικονομικά αδιέξοδα το παιχνίδι είναι στυμμένο! Δυστυχώς και το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έγινε πλέον υπόθεση των «εχόντων» και «κατεχόντων». Ιστορικές ομάδες του νομού είναι στην αφάνεια και βολοδέρνουν στις μικρές κατηγορίες.
Μπροστά σε αυτή τη νέα κατάσταση αφού αρχίζουν και διδάσκονται από τα λάθη του παρελθόντος, πολλές ομάδες έχουν αρχίσει να επιστρέφουν στις πατροπαράδοτες και πάντα επιτυχημένες συνταγές των παλαιών ετών. Δηλαδή με βάση το παιχνίδι να «χτίζουν» τη νέα ομάδα κυρίως με ντόπια παιδιά. Ήδη στα Γιάννενα υπάρχει αθλητικός Σύλλογος (με τμήματα ποδοσφαίρου και Volley) με καθαρά αντισυστημικά και αντιεμπορικά χαρακτηριστικά και απολαμβάνουν το παιχνίδι όλοι μαζί παίχτες και φίλοι της ομάδας.
Νέο ξεκίνημα!
Η ύπαρξη μιας καθαρά ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας, που θα δρούσε εναρμονισμένη με έναν αξιακό κώδικα, που δεν θα συμβαδίζει με τη φανταχτερή σαπίλα του ποδοσφαίρου είναι το ζητούμενο αντί της πεπατημένης των αγγελτηρίων «θανάτου» της προσφιλούς μας ομάδας «ΔΟΞΑΣ» Καινουρίου.
Μετά τα όσα έχουν συμβεί χρόνια τώρα μάλλον ο ποδοσφαιρικός κ.λ.π. βίος της έχει κλείσει και είναι ανάγκη ένα Καινούργιο αθλητικό και πολιτιστικό υπόδειγμα, που θα ΕΝΩΝΕΙ όλους τους ντόπιους αρχικά, χωρίς διακρίσεις και θα βοηθά όλους τους νέους φίλους στον σεβασμό της ιστορικής συνέχειας της νέας προσπάθειας να πάρει τη θέση της.
Όποια τοπική κοινότητα δεν έχει καταλάβει τι «Τσουνάμι» έρχεται, θα εξαφανιστεί πρώτα από τον αθλητικό χάρτη και στη συνέχεια από τον γεωγραφικό περιφερειακό καταμερισμό ως πολιτισμική κοινωνία.
Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνει «νέο ξεκίνημα» στο αθλητικό Καινούργιο, που το καταδίκασαν (τουλάχιστο ποδοσφαιρικά) στη μιζέρια και την ανυποληψία, για μια νέα αρχή, μία νέα σελίδα στην ιστορία του στα δύσκολα χρόνια που έρχονται και στις νέες κοινωνικές ανάγκες, που δημιουργούνται. Σίγουρα με τις αντιφάσεις της, αλλά με σκοπό να τις μετριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο.
Το σύνθημα της προσπάθειας του «χτισίματος» της «ιδανικής» ομάδας για κάθε Καινουργιώτη φίλαθλο, συνοδεύεται και από το «σήμερα αθλητές, αύριο καλύτεροι άνθρωποι», της ένωσης αθλητικών ακαδημιών του ΟΠΑΠ, ένα σημαντικό πρόγραμμα που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα και φυλάσσει υπό τη σκέπη του 125 ερασιτεχνικά σωματεία σε όλη τη χώρα. Με την απουσία φυσικά των ιστορικών αθλητικών σωματείων του νομού, όπως είναι η «ΔΟΞΑ».
Η οργάνωση των μικρών τμημάτων, το χτίσιμο δηλαδή των θεμελίων της νέας προσπάθειας, πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα όλων, που θα θελήσουν να ξεπεράσουμε τα συντρίμμια μιας άλλης εποχής. Δεν μπορεί όμως να μην στηριχθεί αυτή η προσπάθεια από τον Δήμο Αγρινίου, την ΕΠΣΝΑ και την πολιτεία γενικότερα, καθώς και από τους γονείς των παιδιών, που αθλούνται αν θέλουμε να φύγουμε από την καταχνιά των δανειστών και την υγρασία της αδράνειας του κάμπου.
Οι γονείς αντί να σκέπτονται ότι διαθέτουν έναν «Μαραντόνα» για πούλημα στο χρηματιστήριο των χαμένων γενιών, καλό είναι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα, γιατί η αθλητική παιδεία και αγωγή είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για την ομαλή κοινωνική ένταξη των νέων.
Ιδιαίτερα σήμερα, ας περιορίσουν τις φιλοδοξίες τους για μια πρόσκαιρη μεταγραφεί σε αντίστοιχες ή κατώτερες ομάδες, όταν μπορούν ως ολοκληρωμένοι πολίτες να προσφέρουν πρώτα στον εαυτό τους, στην οικογένειά τους και στην κοινωνία που τους ανέδειξε αντί να την αποστρέφονται και την απαξιώνουν. Τότε ο πάτος θα είναι ορατός για όλους!
Θέλουμε να κάνουμε έκκληση προς την τοπική φίλαθλο κοινωνία, που στεναχωριέται με όλα αυτά που γίνονται, να προσπεράσει αυτές τις παρακμιακές καταστάσεις, που διαιωνίζουν το τέλμα και την μετριότητα και να αναζητήσουμε όλοι μαζί την άλλη λύση. Δηλαδή το νέο καινούργιο.
Εν… Αναμονή των εξελίξεων…
Καινούργιο 14 / 11 2015
Αυτόοργάνωση Πολιτών Καινουρίου
Πρωτοβουλία π. Αθλητών και Φίλων της «ΔΟΞΑΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου