Ποιο δρομί 108
***
Είδα, έμαθα, πικράθηκα
Χρόνια έψαξα, μαράθηκα
Λάθη μέτρησα, μ’ απόγνωση
Ποιο δρομί, πες μου να πάρω
Και που να σταθώ
Στο ταξίδι μου, ποιον φάρο
Να εμπιστευτώ.
Έζησα χαρές, αγάπησα
Σε αγώνες, πρωτοστάτησα
Δίκια, έχτισα στο δρόμο μου
Θλίψη, φόρτωσα στον ώμο μου.
Δημήτρης Ντόκας
Αυτούς τους στίχους τους έγραψα … είκοσι και… χρόνια πριν!
Είχα την ευτυχία να τους μελοποιήσει ο Αξιόλογος συντοπίτης μας Συνθέτης….συγγενής και συμμαθητής μου… (απ’ το Παναιτώλιο) ο Γιάννης ο Ψειμάδας!!
Απόψε για μιαν ακόμα φορά … δε θα σας αναρτήσω θέματα της επικαιρότητας!
Εξ’ άλλου φρονώ πως τα τετριμμένα …. Της πληροφόρησής σας!! Λίγη αξία έχουν μπροστά στ’ αληθινά κι από καρδιάς… ταπεινά γραφόμενά μου!!!
Με την ψυχή μου θα πάω…
ποιητικά παραπέρα… όπως μ’ αρέσει και αποδεδειγμένα μπορώ…
ΥΓ: Τούτο το δημοσίευμα τ’ αφιερώνω σε σένα …Με σπαραγμό… Σύντροφε Βαγγέλη… που είσαι …κάπου στην Ευρώπη….που πέρασες τα σύνορα της Πατρίδας μας!!!
Δημήτρης Ντόκας
Παλιότερα ... έγραψα κι αυτά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου