Από νωρίς το πρωί της Κυριακής 3/12 συνεργείο μηχανικών από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος βρέθηκε στο νέο κτήριο της ΕΛΕΠΑΠ στο Αγρίνιο, πλησίον της περιμετρικής οδού, όπου προχθες Σάββατο, το διπλανό ρέμα, προκάλεσε λόγω υπερχείλισης μεγάλες καταστροφές στο υπόγειο του κτηρίου.
Αν κανείς μπορούσε να μιλήσει για «προαναγγελθείσα πλημμύρα» μάλλον δεν θα είχε άδικο.
Το ρέμα που προκάλεσε τη ζημιά, διέρχονταν μέσα από μια φυσική κοίτη που είχε πολύ καιρό να καθαριστεί και ήταν γεμάτη με καλάμια, σκουπίδια και κλαδιά που την ώρα της νεροποντής τα παρέσυρε.
Στο σημείο όπου το ρέμα έμπαινε στο τσιμεντένιο τμήμα του, όπου έχει εγκιβωτιστεί, δίπλα ακριβώς από το κτήριο, κατέληγε σε τρία μικρά ανοίγματα που συρρικνώθηκαν ακόμη περισσότερο, εξαιτίας των φερτών υλικών και έτσι βουλωμένα σχεδόν, απορροφούσαν πολύ μικρές ποσότητες νερού και λάσπης.
Από την έξοδο των τριών ανοιγμάτων, μετά τον δρόμο, επίσης το ρέμα στην συνέχεια της φυσικής του κοίτης δεν ήταν καθαρισμένο και θύμιζε πραγματική «ζούγκλα» με καλάμια, κλαδιά και σκουπίδια. Δηλαδή και εκεί, εγκλωβίζονταν ποσότητες νερού και λάσπης που δεν έβρισκαν διέξοδο.
και εκεί, εγκλωβίζονταν ποσότητες νερού και λάσπης που δεν έβρισκαν διέξοδο.
Το γεγονός ότι η πυκνή αυτή βλάστηση δεν αποψιλώθηκε ποτέ, έχει επισημανθεί και στον τοπικό τύπο.
Έτσι, μόλις το νερό έφτασε στην ανώτερη στάθμη του τσιμεντένιου αύλακα, άρχισε να πλημμυρίζει προς τα αριστερά με αποτέλεσμα εισέρχεται εντός του υπογείου του κτηρίου της ΕΛΕΠΑΠ.
Η καταστροφή είναι αρκετά μεγάλη και τα μέλη της Δ.Ε. της ΕΛΕΠΑΠ περισσότερο θλίβονται για την απώλεια, εκτός των άλλων και ενός σημαντικού μέρους του αρχείου της Εταιρείας.
Όσοι βρίσκονταν το πρωί στο σημείο εστίαζαν στα δυο αυτά στοιχεία: Στα μικρά ανοίγματα του αύλακα αλλά και στον πλημμελή έως ανύπαρκτο καθαρισμό του ρέματος την φυσική του κοίτη.
Δείτε εικόνες:
Δείτε περισσότερο φωτορεπορτάζ από τις καταστροφές στο κτήριο της ΕΛΕΠΑ Αγρινίου ΕΔΩ
Υπάρχουν ευθύνες για το κλείσιμο του ρέματος;
Διαβάστε την σχετική ανάρτηση στο fb του Αγρινιώτη Αρχιτέκτονα Μηχανικού Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Η δουλεια ενος μηχανικου δεν ειναι μονο οι κατασκευες. Ειναι και η προβλεψη της λειτουργιας τους και της αντοχης τους σε ακραιες συνθηκες, ειτε σεισμος λεγεται αυτος, ειτε αναγκη μαζικης εκτονωσης πληθυσμου απο εσωτερικο χωρο, ειτε ακραιες καιρικες συνθηκες.
Απο το μερος αυτο περναω σχεδον καθε μερα για επαγγελματικους λογους, και παρακολουθουσα την διευθετηση και τσιμεντοποιηση των πρανων του ρεμματος που διερχεται βορεια και σε αποσταση 10 μ απο το προσφατως αποπερατωθεν κτιρο της ΕΛΕΠΑΠ.
Ηταν ομως ακρως ανησυχητικη η μετατροπη σε προγενεστερο χρονο, μιας διατομης 30-40 μ2 σε τρεις αγωγους φ1,50 μ το μεγιστο, δηλαδη απο 100% στο 10%. Αναμενομενο λοπον, να πλημμυρισει και να συμπαρασυρει οτι ευρισκε μπροστα του.
Εδω, πρωτο την πληρωσε το κτιριο της ΕΛΕΠΑΠ με το υπογειο του, που πλημμυρισε μεχρις επανω, με πολυ μεγαλες καταστροφες εξοπλισμου και εγκαταστασεων.
Στην αναζητηση ευθυνων πρεπει καποιος να απολογηθει, στο με ποια επιστημονικα κριτηρια μειωσε τη διατομη του ρεμματος κατα 90%.
O Δημος πρεπει να αποκαταστησει αμεσα την κακοτεχνια πριν στην επομενη πλημμυρα θρηνησουμε θυματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου