Ρ.Α.Σ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο»
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο»
«Οι λυκοφιλίες ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ και η σφαγή των αμνών»!
Μια πρώτη προσέγγιση στις κρίσεις των νέων διευθυντών από το ΠΥΣΔΕ Αιτ/νίας.
Ανακοινώθηκε ο πίνακας με τις αξιολογικές μονάδες των καθηγητών από το ΠΥΣΔΕ Ν.Αιτ/νίας, για τους υποψήφιους διευθυντές Γ/σίων, Λυκείων, ΕΠΑ.Λ, ΕΠΑ.Σ και ΣΕΚ.
Με μια πρώτη εκτίμηση τις λίστας φαίνεται ότι ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς τα κυβερνητικά – κομματικά στελέχη τηςΠΑΣΚ με την προκλητική συναίνεση και των δύο αιρετών (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ), κατά γενική ομολογία των συναδέλφων εκπαιδευτικών που ήταν υποψήφιοι και αδικήθηκαν κατάφορα. Αυτό μπορεί να το διακρίνει κάποιος, δηλαδή την διαπλοκή, από τις βαθμολογίες όλων των μελών του υπηρεσιακού συμβουλίου (που… συμπτωματικά) πήραν «ΑΡΙΣΤΑ!» μόνο οι αρεστοί της κυβερνητικής κομματικής διοίκησης!
Προστάτευσαν στις περισσότερες περιπτώσεις τους δικούς τους ανθρώπους. Έτσι εξηγείται και το γεγονός των εκλογικών - συνδικαλιστικών αποτελεσμάτων που ενώ η κυβέρνηση διαλύει τα πάντα, μας εξαθλιώνει οικονομικά ώστε να μην μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας, ένα τμήμα του κλάδου, για τους ιδιοτελείς του σκοπούς δέχεται να υπηρετήσει αυτές τις πολιτικές και τις αντιδημοκρατικές πρακτικές και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να
διαπραγματεύεται κάποια θέση στην ιεραρχία της εκπαίδευσης χωρίς αρχές και συλλογική αποδοχή! Δυστυχώς οι πρόθυμοι είναι αρκετοί!
Επιβραβεύτηκαν κυρίως αυτοί που είχαν συνταχθεί στην ουσία με την άποψη της Διαμαντοπούλου και των τοπικών παραγόντων δηλαδή με το κλείσιμο-συγχωνεύσεων των σχολείων στο νομό, την ιδιωτία στις εκπαιδευτικές υπηρεσίες (χορηγούς, «συγκεντρωτική αποκέντρωση» με περιφερειοποιήση της διοίκησης, αξιολόγηση κ.λ.π.) και όσοι βάλτωσαν και αποδυνάμωσαν το συνδικάτο με τις πρακτικές και την διαχείρησή τους. Ακόμη συναινετικό άριστα στην συνέντευξη!!! πήραν και κάποιοι άλλοι, προστατευόμενοι, που για τη θητεία τους ως διευθυντές ακούγονται πολλά παράπονα από εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Δεν ρωτήθηκαν καν οι Σύλλογοι των διδασκόντων που συνεργάστηκαν με τον κάθε υποψήφιο διευθυντή, όταν αυτός ασκούσε καθήκοντα διοίκησης. Ένας παιδαγωγικός και εκπαιδευτικός παράγοντας που ποτέ δεν πάρθηκε υπόψη.
To βασικό μέσο που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και η Διοίκηση, για να επιτύχουν το σκοπό τους, που είναι η επιλογή κατά κύριο λόγο των «ημετέρων» και πολιτικά προσκείμενων να προωθηθούν σε Διευθυντικές θέσεις, είναι ασφαλώς η προφορική συνέντευξη. Μια υποκειμενική, διαβλητή και σε μεγάλο βαθμό «στημένη» διαδικασία που προσβάλλει τον υποψήφιο και αφήνει έκθετους τους βαθμολογητές. Αυτό έγινε το 2007 επί Ν.Δ, και το ίδιο επαληθεύθηκε και σ’ αυτές τις συνεντεύξεις τώρα με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Οι επιλογές των διευθυντών γίνονται με τη συνενοχή και την εμπλοκή πολλών, όπως συνδικαλιστών, κυβερνητικών βουλευτών, αυτοδιοικητικών παραγόντων, των μόνιμων στελεχών εκπαίδευσης του νομού…, των εκκλησιαστικών κύκλων και όχι μόνο, με μοναδικό τους στόχο να χειραγωγήσουν διαδικασίες και επιλογές προσώπων και σχολείων, για την διατήρηση των επιρροών τους στη σχολική ζωή και τον έλεγχο της νέας γενιάς. Είναι φανερό πλέον ότι και αυτή η διαδικασία των επιλογών των διευθυντών σχολικών μονάδων στηρίχθηκε για μια ακόμη φορά στο «κόμμα» κράτος και τα περί διαφάνειας και αξιοκρατίας είναι για τους αφελείς ή και τους συνειδητά αδιάφορους.
Νομίζουν ότι έτσι θα υποτάξουν την εκπαιδευτική κοινότητα προκειμένου να υλοποιήσουν πολιτικές έξω από την ελληνική παράδοση και κουλτούρα και τις κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, όπως επιτάσσουν τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα των Ευρωπαίων και υπερατλαντικών τοκογλύφων που η κυβέρνηση απλόχερα παραδίδει ως λάφυρο στα «σφαγεία» των πολυεθνικών αγορών.
Η κατάργηση των διορισμών, οι μηδενικές προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών καθώς επίσης και οι δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση των σχολείων, με την εφορμούμενη αξιολόγηση-φρονηματισμό-
Σε αυτό το περιβάλλον θα καλεστούν να λειτουργήσουν οι συνάδελφοι και με τον Σύλλογο διδασκόντων δυστυχώς απέναντί τους εάν δεχθούν να εφαρμόσουν το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο της κατοχικής κυβέρνησης που θέλει να διαλύσει τη δημόσια εκπαίδευση.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι στόχο έχουν όλοι αυτοί, συνειδητά ή μη, να απαξιωθεί το δημόσιο σχολείο και να «τραυματιστεί» η αξιοπρέπεια των δημόσιων εκπαιδευτικών λειτουργών στη κοινωνία, στη λογική των μεσοπρόθεσμων συμβάσεων και των ξενόδουλων μνημονίων, σε μια αδηφάγα αγορά, μετατρέποντας τον μαθητή σε πελάτη!
Σημειωτέων ότι το επόμενο βήμα είναι η επιλογή σχολείων. Είναι σίγουρο πλέον τι θα γίνει αφού η τράπουλα είναι σημαδεμένη και οι «αρεστοί» σιγούρεψαν για μια τετραετία θέσεις αξιολογητών των συναδέλφων τους και ρόλο μάνατζερ. Να δούμε όμως που θα βρίσκουν χρήματα για τη λειτουργία των σχολείων. Θα αναζητήσουν χορηγούς; Θα καλέσουν τους γονείς των μαθητών να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη τους; Οι τοπικές ενώσεις των εκπαιδευτικών τι ρόλο θα παίξουν σε αυτό το νέο τοπίο; Μήπως θα συνεχίσουν να «στρουθοκαμηλίζουν», όπως κάνουν όλο αυτό το καιρό; Που είναι οι ταξικές δυνάμεις να καταγγείλουν όλα αυτά; Μήπως σε κάποιες παραλίες συζητούν για την επανάσταση που θα πρέπει να κάνουν άλλοι;
«Στην αδυσώπητη περιοχή της αλήθειας και του δικαίου που έπρεπε να κινηθούν τα μέλη του υπηρεσιακού συμβουλίου αυτά προφανώς προτίμησαν τη σιγουριά του κράτους, καθώς τα κελεύσματα των κομματικών αξιωματούχων υπερίσχυσαν της χρηστής διοίκησης και του υπηρεσιακού καθήκοντος !….»
Αυτά τα δεδομένα απέτρεψαν αρκετούς ικανούς συναδέλφους να μπουν στη διαδικασία των κρίσεων.
Από τα πρώτα αξιολογικά στοιχεία (μοριοδότησης) των 130 – δεν προσήλθαν στη συνέντευξη 5 υποψήφιοι εκπαιδευτικοί (μάλλον κατάλαβαν το κόλπο γκρόσο) - προκύπτουν και τα εξής:
Τα σχολεία που τοποθετούνται οι νέοι διευθυντές ήταν σχεδόν γνωστά από πριν, αν κάποιος γνωρίζει και κάνει την ανάλογη διασταύρωση των βαθμολογιών των 7 μελών του ΠΥΣΔΕ Ν.Αιτ/νίας.
Έγινε μερικό μοίρασμα για να σωθούν συγκεκριμένοι από τη ΔΑΚΕ, ενώ η ΠΑΣΚ με την σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία 6/7 προώθησε το βαθύ ΠΑΣΟΚ για να αντιμετωπίσουν προφανώς τις μεγάλες αντιδράσεις που έρχονται από την εκπαιδευτική κοινότητα.
Ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς τα στελέχη της ΠΑΣΚ ενώ καθηλώθηκε στην ίδια ευθεία η πλειοψηφία των υποψηφίων για να βρίσκονται στην εξάρτηση του ΠΥΣΔΕ στις τοποθετήσεις και στην εφαρμογή του πίνακα από αποχωρήσεις, παραιτήσεις κ.λ.π. διευθυντών.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία με την αρωγή των γραφείων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και Δημάρχων επέβαλαν τις λίστες της διαπλοκής που προσβάλουν το εκπαιδευτικό λειτούργημα και ακυρώνουν το έργο που υποτίθεται καλούνται να επιτελέσουν ως διευθυντές σχολείων.
Για μια φορά ακόμα φάνηκε ο ρόλος και ποιους υπηρετούν οι ταγοί της δημόσιας διοίκησης.
Αποδείχθηκε τουλάχιστον σε όλους αυτούς τους εκπαιδευτικούς που υπέβαλαν για πρώτη φορά αίτηση για κρίση ως στελέχη διοίκησης στην εκπαίδευση, ότι τα τυπικά προσόντα, η αξιοκρατία και η αντικειμενικότητα είναι ένας μύθος και όλη αυτή η διαδικασία είναι θέμα εκπαιδευτικών-κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.
Καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού χειραγώγησης μιας ευαίσθητης εκπαιδευτικής, παιδαγωγικής και κοινωνικής συμμετοχικής διαδικασίας έπαιξε ο απαξιωμένος πλέον από την κοινωνία κομματικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός….
Ο δημόσιος επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης αν και «κραυγάζει» δίκην εθνικού εισαγγελέως και τσουβαλιάζει τους πάντες και τα πάντα (δικαίως ή αδίκως), καταλύοντας σε πολλές περιπτώσεις τον νομικό πολιτισμό, θα μπει στον κόπο εδώ να ασχοληθεί ή θα πάρει τις διαβεβαιώσεις ότι όλα βαίνουν καλώς; Πως σε άλλες περιπτώσεις κατακρίνει αποφάσεις των Υ.Σ. ως επιεικείς κ.α. και τώρα που βοά ο εκπαιδευτικός κόσμος της Αιτ/νίας και όχι μόνο, ο έγκριτος κατά τα άλλα «συνταξιούχος» νομικός περί άλλων θα ασχολείται; Για ποια εποπτεία και ανεξάρτητη αρχή ομιλούν ορισμένοι πλανημένοι ενός συστήματος εξόντωσης των μη αρεστών;
Τα τοπικά στελέχη του ΠΑΜΕ (αν και διαφωνούν με την αξιολόγηση) πως και συμμετείχαν ως υποψήφιοι σε αυτή την γραφειοκρατική διαχείριση του συστήματος διοίκησης; Γιατί δεν αρνήθηκαν την βαθμολόγησή τους από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την οποία (ορθώς) καταγγέλλουν κάτι που θα έκαναν αυτοί εάν ήταν στη θέση τους, όπως αναφέρουν σε ανακοινώσεις τους; Πως ζητούν για τους άλλους να μην βαθμολογούν και να βάζουν (-) παύλα(!), ενώ οι ίδιοι αρέσκονται σε αυτή την αξιολόγηση; Τι θα πουν στους συντρόφους τους, ότι δοκίμασαν τις αντοχές του συστήματος; Τώρα ως διευθυντές σχολείων θα αξιολογήσουν τους συναδέλφους; Μήπως οι μάσκες του οπορτουνισμού σιγά σιγά πέφτουν;
Δυστυχώς αυτή και η άλλη αριστερά και εκείνοι που κρύβονται στον πρότερό τους ένδοξο βίο, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μαζέψουν διαμαρτυρόμενους ψήφους, μέσα στο ρεζίλι της ανυποληψίας της. Και κάτι ακόμα χειρότερο, να καπελώσει έστω και μια φωνή ή φωνούλα διαφορετική από το πλήθος των ατόμων πριν γίνει επικίνδυνη. Η λεγόμενη πολυφωνική, πληθυντική και πολυδαίδαλη αριστερά, που τελικά είναι στα σίγουρα η πολυδιασπασμένη αριστερά, (πολύ βολικό αυτό), στέκεται αυτοφιμωμένη και αμήχανη στη καλύτερη περίπτωση, μπροστά σε ένα καταιγισμό ενεργειών φασιστικοποίησης εκ μέρους του συστήματος, το οποίο δεν το αντιμετωπίζει επί της ουσίας, δεν το ανατρέπει αλλά αντίθετα διαχέεται μέσα σε αυτό (στις σούπες των άχρωμων και άοσμων προεδρείων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας) και έτσι μετατρέπεται σε οργανικό τμήμα του.
Στις μεσοπρόθεσμες εποχές που η κατοχική κυβερνητική των πολυεθνικών οδηγεί τον ελληνικό λαό σε οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, που η εκπαίδευση γυρίζει σε εποχές σχολαρχείου και δομικής αμάθειας για το σύνολο των παιδιών των μεσαίων και φτωχών κοινωνικών στρωμάτων, κάποιοι ονειρεύονται «λαγούς και πετραχήλια» και ότι αυτοί θα την βολέψουν. «Πλανώνται πλάνης οικτρά».
Η νεοφιλελεύθερη αμφισβήτηση του καπιταλιστικού βιομηχανικού μοντέλου, που είχε ως στόχο την αποδυνάμωση του εργατικού και κάθε συλλογικού κινήματος αμφισβήτησης του άδικου κοινωνικά συστήματος και την διαμόρφωση πολιτικών και ιδεολογικών συνθηκών αποδυνάμωσης και «παροπλισμού» του συλλογικού τρόπου δράσης και αλληλεγγύης οδηγεί σήμερα τις εξελίξεις σε έναν κοινωνικό Δαρβινισμό!
Δεν μπορεί κανένας πλέον να σωθεί μόνος του και ας το καταλάβουν όλοι αυτοί που ματαιοδοξούν γιατί η απάντηση δοκιμάστηκε ξανά στην ιστορία και νίκησε!
Καιρός είναι να καταλάβουν όλοι οι εκπαιδευτικοί ότι ο μικροαστισμός ηττήθηκε πλέον και οι αγανακτισμένοι στις πλατείες (με όποιες αδυναμίες) έκαναν την αρχή.
Μια άλλη εκπαιδευτική πολιτική, μια άλλη απάντηση, μια άλλη προοπτική αποτελεί το ζητούμενο για το ελληνικό κίνημα αντίστασης. Πολιτική που πρέπει να προκύψει μέσα από τα γεγονότα της ταραγμένης και ρευστής κοινωνικής και πολιτικής περιόδου που ζούμε. Χωρίς δεδομένα και προγραφές. Απαιτούμε, διεκδικούμε για μας και τα παιδιά όλης της κοινωνίας μια αναβαθμισμένη δωρεάν δημόσια παιδεία των «αρίστων» και όχι των αρεστών.
Αγρίνιο, Αύγουστος 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου