To... παραμύθι τελείωσε! Ούτε σενάρια χρειάζεται να κάνουμε, ούτε κομπιουτεράκια θα βγάλουμε για υπολογισμούς, ούτε κανένα άγχος δεν θα έχουμε στις 8 αγωνιστικές που απέμειναν.
Δυστυχώς ο Παναιτωλικός τυπική παρουσία θα έχει μέχρι το φινάλε της σεζόν στην Σούπερ Λίγκα, αφού στην ουσία όλα τελείωσαν! Παρέδωσε πνεύμα η ομάδα. Κοινό μυστικό ήταν εδώ και ένα μήνα τώρα, απλά είχαμε όλοι μια τελευταία ελπίδα. Μια ψευδαίσθηση περισσότερο γιατί δεν θέλαμε να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο περαστικοί από την κατηγορία! Ή έστω να το παλεύαμε μέχρι τέλους κι ότι βγει!
Γιατί κακά τα ψέμματα είναι ξεφτίλα να πέφτεις 2 και 3 μήνες πριν από το φινάλε. Κάτι σαν... την Νάουσα, τον Πανθρακικό και τον Θρασύβουλο των περασμένων ετών είμαστε. Γιατί και η Δόξα Δράμας θα πέσει, αλλά σαφώς με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από τον Παναιτωλικό! Με μηδαμινό μπάτζετ, με ρόστερ Β΄εθνικής και παίζοντας για 4 μήνες συνεχώς Τετάρτη-Κυριακή!
Το έγκλημα φέτος ήταν παρατεταμένο ξεκίνησε από το καλοκαίρι και συνεχίστηκε όλους αυτούς τους μήνες μέχρι που ήρθε και η... κηδεία από τον Λεβαδειακό στο Αγρίνιο. Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι μαθηματικές ελπίδες παραμονής σαφώς και υπάρχουν, αλλά βάζει κάποιος στοίχημα έστω και 5 ευρώ ότι το... πράγμα θα γυρίσει; Πως δηλαδή και που;
Με ποιους αντιπάλους όταν σε τέσσερα παιχνίδια με Λεβαδειακό και Δόξα ξεφτιλίστηκες και το κοντέρ έγραψε... μηδέν βαθμούς και μόλις 1 γκολ; Τελειωμένη υπόθεση είναι η παραμονή κατά την άποψη μου και ούτε περιμένω από τους παίκτες να με διαψεύσουν. Από ποιους παίκτες στην τελική;
Από αυτούς που δεν σέβονται ούτε ότι σε τέτοιες εποχές πληρώνονται στην ώρα τους; Από αυτούς που δεν σεβάστηκαν τον κόσμο του Παναιτωλικού που ακόμη και σε αυτό το ματς τους στήριξε με το παραπάνω; Από αυτούς που δεν φοβήθηκαν καν από την... επίσκεψη στο Εμιλέον και παρουσιάστηκαν ακόμη χειρότεροι;
Είδε κανείς πάθος, είδε κανείς φλόγα για νίκη; Με... μισή φάση σε ένα ημίχρονο; Είναι δυνατό να δέχεσαι γκολ όταν έχεις την μπάλα στημένη έξω από την περιοχή του αντιπάλου; Ούτε στα τοπικά της ΕΠΣΝΑ δεν γίνονται αυτά. Μεγάλες και οι ευθύνες του Λεμονή. Δεν μου λέει τίποτα που είναι μόνο δύο εβδομάδες στην ομάδα.
Δεν πέρασε το παραμικρό στοιχείο, ούτε στον αγωνιστικό τομέα, ούτε σε θέμα ψυχολογίας! Ακόμη και στο θέμα του Θεοδωρίδη λάθος ήταν. Θέλησε με τον τρόπο του να στείλει... μήνυμα, αλλά όταν δεν έχεις σε ένα τέτοιο ματς ούτε... μισό δημιουργικό παίκτη στην ενδεκάδα κάνεις τον «μαλάκα» και τον βάζεις να παίξει περιμένοντας ότι θα «παίξει»!
Αν γίνονται στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν αυτά τα λάθη από έναν υποτίθεται έμπειρο προπονητή να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις τότε πως να μην είμαστε χαμένοι από χέρι. Το ερώτημα όλων φυσικά είναι το «και τώρα τι κάνουμε;». Καταρχήν μετά το... δώρο που ήρθε από τα Γιάννενα υπάρχει μια χαραμάδα ελπίδας. Έστω κι αν δεν το εκμεταλλευτήκαμε σε πρώτη φάση.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι στηριζόμαστε... στον ΠΑΣ. Μήπως κι αυτός προλάβει να αυτοκτονήσει πριν από εμάς, αν και έχει σαφώς πιο εύκολο πρόγραμμα και δύο ματς λιγότερα!
Το μεγαλύτερο ακόμη ζητούμενο όμως είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Σε όσα παιχνίδια μένουν αυτό είναι το πρώτο που χρειαζόμαστε όλοι. Να μην συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν άλλο τον σύλλογο! Δεν μάθαμε ποτέ στα μεγαλεία. Δεν μάθαμε ποτέ στα σαλόνια. Δεν μάθαμε ποτέ σε τίτλους, νίκες, επιτυχίες. Δεν ήμασταν ποτέ αρεστοί στα κέντρα αποφάσεων. Απλά πάντα ήμασταν περήφανοι. Αυτό μην μας το στερείτε ρε! Μην μας ξεφτιλίζετε. Μην διασύρετε αυτό που αγαπάμε.
Όποιος δεν μπορεί να... ανοίξει την πόρτα και να αποχωρήσει. Έτσι κι αλλιώς με την λήξη της σεζόν οι πάντες θα... χαιρετίσουν. Ας μπουν τουλάχιστον από τώρα και παιδιά από την Νέων για παραστάσεις και να δούμε αν θα μπορούν να βοηθήσουν και του χρόνου.
Έτσι κι αλλιώς από δω και πέρα οι πάντες θα πιούμε ένα πικρό ποτήρι που δεν ξέρουμε αν και πότε έχει τελειωμό! Δυστυχώς για τον Παναιτωλικό φαίνεται πως το έχει η μοίρα του τα όμορφα πράγματα να κρατάνε λίγο...
ΥΓ. Αν στο 0-0 δινόταν το πεντακάθαρο πέναλτι ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Όμως όταν πας με τον... σταυρό στο χέρι όλη την σεζόν είναι δυνατό να περιμένεις να πάρεις πέναλτι κόντρα στον Κομπότη;
ΥΓ1. Και τι έγινε που πέφτει η ομάδα; Λογικά ευχαριστημένοι θα πρέπει να έφυγαν από το γήπεδο όσοι χειροκρότησαν στις αλλαγές και τον Χαριστέα και τον Ναπολεόνι. Είπε και... δυο καλές κουβέντες ο σπίκερ της ΝΟVA για την κίνηση τους αυτή, άρα έκαναν το χρέος τους ως φίλαθλοι!
http://paneole.blogspot.com/
Δυστυχώς ο Παναιτωλικός τυπική παρουσία θα έχει μέχρι το φινάλε της σεζόν στην Σούπερ Λίγκα, αφού στην ουσία όλα τελείωσαν! Παρέδωσε πνεύμα η ομάδα. Κοινό μυστικό ήταν εδώ και ένα μήνα τώρα, απλά είχαμε όλοι μια τελευταία ελπίδα. Μια ψευδαίσθηση περισσότερο γιατί δεν θέλαμε να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο περαστικοί από την κατηγορία! Ή έστω να το παλεύαμε μέχρι τέλους κι ότι βγει!
Γιατί κακά τα ψέμματα είναι ξεφτίλα να πέφτεις 2 και 3 μήνες πριν από το φινάλε. Κάτι σαν... την Νάουσα, τον Πανθρακικό και τον Θρασύβουλο των περασμένων ετών είμαστε. Γιατί και η Δόξα Δράμας θα πέσει, αλλά σαφώς με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από τον Παναιτωλικό! Με μηδαμινό μπάτζετ, με ρόστερ Β΄εθνικής και παίζοντας για 4 μήνες συνεχώς Τετάρτη-Κυριακή!
Το έγκλημα φέτος ήταν παρατεταμένο ξεκίνησε από το καλοκαίρι και συνεχίστηκε όλους αυτούς τους μήνες μέχρι που ήρθε και η... κηδεία από τον Λεβαδειακό στο Αγρίνιο. Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι μαθηματικές ελπίδες παραμονής σαφώς και υπάρχουν, αλλά βάζει κάποιος στοίχημα έστω και 5 ευρώ ότι το... πράγμα θα γυρίσει; Πως δηλαδή και που;
Με ποιους αντιπάλους όταν σε τέσσερα παιχνίδια με Λεβαδειακό και Δόξα ξεφτιλίστηκες και το κοντέρ έγραψε... μηδέν βαθμούς και μόλις 1 γκολ; Τελειωμένη υπόθεση είναι η παραμονή κατά την άποψη μου και ούτε περιμένω από τους παίκτες να με διαψεύσουν. Από ποιους παίκτες στην τελική;
Από αυτούς που δεν σέβονται ούτε ότι σε τέτοιες εποχές πληρώνονται στην ώρα τους; Από αυτούς που δεν σεβάστηκαν τον κόσμο του Παναιτωλικού που ακόμη και σε αυτό το ματς τους στήριξε με το παραπάνω; Από αυτούς που δεν φοβήθηκαν καν από την... επίσκεψη στο Εμιλέον και παρουσιάστηκαν ακόμη χειρότεροι;
Είδε κανείς πάθος, είδε κανείς φλόγα για νίκη; Με... μισή φάση σε ένα ημίχρονο; Είναι δυνατό να δέχεσαι γκολ όταν έχεις την μπάλα στημένη έξω από την περιοχή του αντιπάλου; Ούτε στα τοπικά της ΕΠΣΝΑ δεν γίνονται αυτά. Μεγάλες και οι ευθύνες του Λεμονή. Δεν μου λέει τίποτα που είναι μόνο δύο εβδομάδες στην ομάδα.
Δεν πέρασε το παραμικρό στοιχείο, ούτε στον αγωνιστικό τομέα, ούτε σε θέμα ψυχολογίας! Ακόμη και στο θέμα του Θεοδωρίδη λάθος ήταν. Θέλησε με τον τρόπο του να στείλει... μήνυμα, αλλά όταν δεν έχεις σε ένα τέτοιο ματς ούτε... μισό δημιουργικό παίκτη στην ενδεκάδα κάνεις τον «μαλάκα» και τον βάζεις να παίξει περιμένοντας ότι θα «παίξει»!
Αν γίνονται στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν αυτά τα λάθη από έναν υποτίθεται έμπειρο προπονητή να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις τότε πως να μην είμαστε χαμένοι από χέρι. Το ερώτημα όλων φυσικά είναι το «και τώρα τι κάνουμε;». Καταρχήν μετά το... δώρο που ήρθε από τα Γιάννενα υπάρχει μια χαραμάδα ελπίδας. Έστω κι αν δεν το εκμεταλλευτήκαμε σε πρώτη φάση.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι στηριζόμαστε... στον ΠΑΣ. Μήπως κι αυτός προλάβει να αυτοκτονήσει πριν από εμάς, αν και έχει σαφώς πιο εύκολο πρόγραμμα και δύο ματς λιγότερα!
Το μεγαλύτερο ακόμη ζητούμενο όμως είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Σε όσα παιχνίδια μένουν αυτό είναι το πρώτο που χρειαζόμαστε όλοι. Να μην συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν άλλο τον σύλλογο! Δεν μάθαμε ποτέ στα μεγαλεία. Δεν μάθαμε ποτέ στα σαλόνια. Δεν μάθαμε ποτέ σε τίτλους, νίκες, επιτυχίες. Δεν ήμασταν ποτέ αρεστοί στα κέντρα αποφάσεων. Απλά πάντα ήμασταν περήφανοι. Αυτό μην μας το στερείτε ρε! Μην μας ξεφτιλίζετε. Μην διασύρετε αυτό που αγαπάμε.
Όποιος δεν μπορεί να... ανοίξει την πόρτα και να αποχωρήσει. Έτσι κι αλλιώς με την λήξη της σεζόν οι πάντες θα... χαιρετίσουν. Ας μπουν τουλάχιστον από τώρα και παιδιά από την Νέων για παραστάσεις και να δούμε αν θα μπορούν να βοηθήσουν και του χρόνου.
Έτσι κι αλλιώς από δω και πέρα οι πάντες θα πιούμε ένα πικρό ποτήρι που δεν ξέρουμε αν και πότε έχει τελειωμό! Δυστυχώς για τον Παναιτωλικό φαίνεται πως το έχει η μοίρα του τα όμορφα πράγματα να κρατάνε λίγο...
ΥΓ. Αν στο 0-0 δινόταν το πεντακάθαρο πέναλτι ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Όμως όταν πας με τον... σταυρό στο χέρι όλη την σεζόν είναι δυνατό να περιμένεις να πάρεις πέναλτι κόντρα στον Κομπότη;
ΥΓ1. Και τι έγινε που πέφτει η ομάδα; Λογικά ευχαριστημένοι θα πρέπει να έφυγαν από το γήπεδο όσοι χειροκρότησαν στις αλλαγές και τον Χαριστέα και τον Ναπολεόνι. Είπε και... δυο καλές κουβέντες ο σπίκερ της ΝΟVA για την κίνηση τους αυτή, άρα έκαναν το χρέος τους ως φίλαθλοι!
http://paneole.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου