Eιλικρινά είμαστε τόσο απογοητευμένοι από την κατρακύλα του Παναιτωλικού μας,όπως κι όλος ο φίλαθλος κόσμος,που δεν είχμαε καν το κουράγιο να γράψουμε δυό λόγια και για το σημερινό διασυρμό του και την ανάσταση μιας ακόμα ομάδας ουραγού της βαθμολογίας.Ετσι αντιγράφοπυμε το ρεπορτάζ-κριτική του agrinionews.
«Μπαρτσελόνα» ο Λεβαδειακός λυπήθηκε το πτώμα του Παναιτωλικού κερδίζοντάς τον μόνο με 2-0…Μόνο οίκτο προκαλεί πλέον η εικόνα των αγρινιωτών. Τραγικό λάθος Λεμονή η χρησιμοποίηση του Μητρόπουλου σαν στόπερ…
Ο διασυρμός συνεχίζεται και τελειωμό δεν έχει για τον Παναιτωλικό. Έτσι μετά την ανάσταση της Δόξας Δράμας ήταν η σειρά του Λεβαδειακού να ασελγήσει στο πτώμα των «καναρινιών» φιλοδορώντας τους μόλις(!) με δύο γκολ καθώς οι βοιωτοί έχασαν μεγάλες ευκαρίες να διευρύνουν το δείκτη του σκορ σε πολύ υψηλά επίπεδα. Κι όλα αυτά σε ένα ματς που –υποτίθεται- ήταν χωρίς άυριο για τα «καναρίνια»…
Ήταν τόσο τραγική η εικόνα του Παναιτωλικού στο τερέν της Λειβαδιάς που σε κάποιες στιγμές η ομάδα του Λεβαδειακού θαρρεί κάποιος πως έμοιαζε με τη…Μπαρτσελόνα (!!!) με το Σουμπίνιο σαν άλλος Μέσι (!!!) να κάνει πραγματικά όργια στην αγρινιώτικη άμυνα και τελικά να βάζει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του με δύο γκολ στο πανεύκολο 2-0 της επικράτησης των βοιωτών.
Το «όραμα» του Λεμονή έφερε τρικυμία
Με μια έκπληξη πρώτου μεγέθους παρέταξε τον Παναιτωλικό στο τερέν ο Τάκης Λεμονής. Ο έμπειρος προπονητής είχε την έμπνευση(;;;) –ελλείψει των Ετζενγκέλε, Ντολεζάι- να χρησιμοποιήσει το Μητρόπουλο σαν κεντρικό αμυντικό δίπλα στο Γ. Κούσα. Η τρικυμία που πολλοί ίσως θα προέβλεπαν στην άμυνα των αγρινιωτών δεν άργησε να επιβεβαιωθεί καθώς από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης ο Λεβαδειακός με κύριο εκφραστή το δαιμόνιο Σουμπίνιο άρχισε να κάνει ότι θέλει την άμυνα του Παναιτωλικού καθώς ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο Μητρόπουλος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα συγκεκριμένα αμυντικά καθήκοντα με το «όραμα» του κ. Λεμονή να πάει περίπατο από νωρίς…
Όσο κι αν ο Παναιτωλικός ήταν αυτός που απείλησε πρώτος με τη μπάλα να μην κάνει το χατήρι στο έξυπνο σουτ του Χαριστέα, ο Λεβαδειακός στη συνέχεια κυριάρχησε στο γήπεδο και μόλις με τη συμπλήρωση δέκα λεπτών κατάφερε να προηγηθεί στο σκορ με το Σουμπίνιο να υπενθυμίζει στους αγρινιώτες ότι το αποψινό απόγευμα προμηνυόταν πραγματικά πολύ δύσκολο…
Με το Θεοδωρίδη να υπάρχει απλά στο… φύλλο αγώνα και τους Μουμίν και Ρότσα σε κακή μέρα ο Παναιτωλικός έχασε εύκολα τη μάχη του κέντρου ενώ όσες φορές επιχείρησε να βγει μπροστά, ο Ακαλέ που ήταν ο κύριος αποδέκτης των προσπαθειών του Παναιτωλικού τα έκανε πραγματικά θάλασσα.
Από την άλλη ο Λεβαδειακός και πιέζοντας ψηλά έφτανε με πραγματική ευκολία μπροστά στην εστία του Τσενάμο ο οποίος βρέθηκε εκτεθειμένος από την άμυνά του ουκ ολίγες φορές με τους βοιωτούς να χάνουν ευκαιρίες για το δεύτερο γκολ που θα «τελείωνε» νωρίς την αναμέτρηση.
Στον αντίποδα αυτό που είχε να αντιπαρατάξει επιθετικά ο Παναιτωλικός ήταν μια πολύ καλή στιγμή με τον Κούσα να σουτάρει από δύσκολη θέση και το Μουλόπουλο να διώχνει προ της γραμμής τη μπάλα.
2-0 αντί 5-1
Με μια αλλαγή (και κάποιες ακόμα εσωτερικές) παρατάχθηκε ο Παναιτωλικός στο δεύτερο ημίχρονο. Συγκεκριμένα ο Λεμονής βλέποντας (με ένα ημίχρονο καθυστέρηση…) ότι το «όραμα» με το Μητρόπουλο μάλλον δεν… έβγαινε, έριξε στον αγώνα-ορθολογικά πλέον- τον Αναστασιάδη αποσύροντας τον κακό Ακαλέ και περνώντας το Μητρόπουλο στη φυσική του θέση, στο κέντρο, μετατοπίζοντας ταυτόχρονα το Ρότσα στα πλάγια.
Με δεδομένο το εις βάρος του σκορ και με τον αέρα πλέον κόντρα, ο Παναιτωλικός ήταν αναγκασμένος να πιέσει για την ισοφάριση και κατά συνέπεια το ρίσκο των αγρινιωτών έγινε ακόμα μεγαλύτερο απέναντι σε ένα Λεβαδειακό που έδειχνε όμως ότι πατούσε πολύ γερά στο τερέν και έχοντας πολλούς του παίκτες σε εξαιρετική μέρα.
Αφού ο Σουμπίνιο στις αρχές της επανάληψης είδε το υπέροχο μακρινό του σουτ να προσκρούει στο οριζόντιο δοκάρι του Τσενάμο, ο Παναιτωλικός στη συνέχεια έδειξε κάποια «σημεία ζωής» με το Χαριστέα όμως να χάνει τις δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες για να φέρει το παιχνίδι στα ίσια.
Ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά για τους αγρινιώτες οι οποίοι όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο έδειχναν πλέον να «συμβιβάζονται» με τη νέα ήττα ενώ ο Λεβαδειακός από την πλευρά του και έχοντας κλείσει καλά τα νώτα του προσπαθούσε με ξαφνικές αντεπιθέσεις να πετύχει το δεύτερο γκολ που θα σήμανε και το ουσιαστικό τέλος της αναμέτρησης.
Η πίεση ψηλά της αγρινιώτικης άμυνας έδωσε ουκ ολίγες φορές την ευκαιρία στους γηπεδούχους να βρεθούν μια ανάσα από το 2-0 αλλά είτε ο Τσενάμο είτε η αστοχία των Ναπολεόνι και Σουμπίνιο (κυρίως αυτοί) κρατούσαν το δείκτη του σκορ στο χαμηλό 1-0 το οποίο με λίγη προσοχή κάλλιστα θα μπορούσε να είχε πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς ο Παναιτωλικός από ένα σημείο και μετά κυριολεκτικά παρέπαιε…
Όσο κι αν ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου στριφογύριζε στο μυαλό κάποιων (με το Λεβαδειακό αυτή τη φορά σαν υποψήφιο «θύμα) εν τούτοις τελικά έγινε το αναμενόμενο και φυσιολογικό καθώς δέκα λεπτά πριν τη λήξη της αναμέτρησης ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα Σουμπίνιο αποφάσισε να βάλει οριστικό τέλος στην αναμέτρηση σπώντας το τεχνιτό οφσάιντ του Παναιτωλικού και πλασάροντας εύκολα τον Τσενάμο, σε μια φάση που έμοιαζε καρμπόν και με προηγούμενα γκολ που έχει δεχθεί η –επιεικώς τραγική απόψε- αγρινιώτικη άμυνα.
Τα υπόλοιπα δέκα λεπτά είχαν καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα με τους –λίγους πάντως- οπαδούς του Λεβαδειακού να επευφήμούν την ομάδα τους ζητώντας κι άλλο γκολ (!) και τον Παναιτωλικό απλό θεατή να παρακολουθεί τους αντιπάλους του που σήμερα του απέδειξαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το πώς είναι να κερδίζεις πανεύκολα τα ματς που κρίνουν μια ολόκληρη κατηγορία…
Άριστη η διαιτησία του κ. Σπάθα και των συνεργατών του Καρσιώτη και Βασιλειάδη
Συνθέσεις:
Λεβαδειακός (Γιώργος Παράσχος): Κυριακίδης, Μουλόπουλος, Ναπολεόνι (90’ Πόποβιτς), Σουμπίνιο (89’ Μελισσάς), Φαβάλι, Μεντί, Αλεξίου, Βασιλειού (68’ Κουτσόπουλος), Ζησόπουλος, Κόρμπος, Λισγάρας.
Παναιτωλικός (Τάκης Λεμονής): Τσενάμο, Κούσας, Αντι, Σίοντης, Μουμίν, Μητρόπουλος (77’ Φερνάντες), Ρότσα, Θεοδωρίδης (87’ Καραμαλίκης), Καμαρά, Ακαλέ (46’ Αναστασιάδης), Χαριστέας.
Π.Κ.