Να σημειώσουμε εδώ ότι στο βιβλίο του «Εξουσία, τι μπάλα παίζεις;», ο Διονύσης Ελευθεράτος περιγράφει όσα συμβαίνουν - σε Ελλάδα και εξωτερικό- στα σημεία συνάντησης δυο δημοφιλέστατων αθλημάτων, του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, με άλλα «παιχνίδια». Παιχνίδια εξουσίας. Παιχνίδια υπολογισμών και σκοπιμοτήτων, στα οποία πρωταγωνιστούν πρόεδροι χωρών, πρωθυπουργοί, υπουργοί, «υψηλόβαθμοι» πολιτικοί, αλλά και δημοτικοί άρχοντες, στρατιωτικοί, εκκλησιαστικοί ηγέτες - με πρώτο και ... ιερότερο το Βατικανό!
Λίγα λόγια για το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ.
Ένας πρόεδρος της Αργεντινής χρίζει την κόρη του οπαδό της ομάδας που αντιπαθεί ο ίδιος. Άγγλος πρωθυπουργός αλλάζει ομάδα, καθ υπόδειξη των συμβούλων του. Οι κυβερνήσεις Αιγύπτου και Αλγερίας "κηρύσσουν" ποδοσφαιρικό- πολιτικό πόλεμο. Ο Γάλλος πρόεδρος ωρύεται για την αποτυχία των "τρικολόρ" στο Μουντιάλ 2010, την ημέρα που δύο εκατομμύρια συμπατριώτες του διαδηλώνουν για το συνταξιοδοτικό. Καρδινάλιοι κάνουν ραδιοφωνικά κηρύγματα για την Εθνική Ιταλίας. Ισραηλινός συνταγματάρχης προτρέπει ποδοσφαιριστές να πολεμήσουν, όπως οι στρατιώτες του τη Γάζα. Ο τελικός ενός Ευρωμπάσκετ "ναρκοθετεί" τις ελληνοσερβικές σχέσεις.
Αυτά και πολλά ακόμη θαυμαστά, μεταξύ θυμηδιών, "μέσων καταστάσεων" και τραγωδιών, χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της εξουσίας με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Της πολιτικής (κυρίως) εξουσίας, αλλά και της δικαστικής, της στρατιωτικής, της δημοτικής, όπως και της "4ης".
Ο συγγραφέας "ακτινογραφεί" χαρακτηριστικές ιστορίες, πολύ νωπές στην πλειονότητά τους, από Ελλάδα και εξωτερικό. Δείχνει τι κρύβεται πίσω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Περιγράφει το πολιτικό φόντο αθλητικών γεγονότων. Αναλύει κινήσεις εντυπώσεων, αντιπερισπασμούς, σχέδια, αλλά και παθήματα, γκάφες, νίλες. Διότι μια μπάλα ακόμη και την εξουσία μπορεί ενίοτε να πάρει από κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου