Μπορεί οι διαρρήξεις,οι κλεψιές,οι ληστείες και οι φόνοι να έχουν γίνει καθημερινή πραγματικότητα αλλά όταν το ζεις εσύ ο ίδιος ή οι κοντινοί σου άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικά.Παύει να είναι ένα γεγονός ρουτίνας κι αυτόματα γίνεται ένας αστάθμητος παράγοντας που επηρεάζει άμεσα τη ζωή σου.
Ως ιδιοκτήτης κλαις τη μοίρα σου για την περιουσία σου που λεηλατήθηκε και για τους κόπους και τα όνειρά σου που κάποιοι αδίστακτοι στραπατσάρισαν εν μια νυκτί κι από την άλλη σκέφτεσαι την τύχη σου που δεν σ' έφερε αντιμέτωπο με τους δράστες.Τα ζυγίζεις αλλά... διαπιστώνεις πολλά αλλά κι άλλα τόσα αναπάντητα γιατί!Φτάνεις να σκεφτείς πως έπρεπε να 'σαι κυνηγός και να 'χεις οπλισμένη την καραμπίνα σου.
Εδώ που φτάσαμε δεν πάει άλλο,ίσως η αυτοδικία τελικά να είναι η λύση αφού το επίσημο κράτος αδυνατεί να προστατέψει τους πολίτες του.
Ενα κράτος για το οποίο υπάρχεις μόνο όταν έχεις καθυστερήσει την απόδοση του ΦΠΑ και γενικώς την καταβολή των φόρων!
Για το κράτος είμαστε απλοί αριθμοί στη σούμα του δημόσιου ταμείου και τίποτα περισσότερο.Οχι δεν είμαστε άνθρωποι παρά μόνο μηχανές παραγωγής!
Από την άλλη αν εξαιρέσουμε τους "μεγαλοληστές" που απαλλοτριώνουν χρήματα των Τραπεζών,οι υπόλοιποι κακοποιοί χτυπάνε μέχρι θανάτου απλούς πολίτες που παλεύουν με Θεούς και δαίμονες για να τα φέρουν βόλτα όντας τελείως απροστάτευτοι .Ακόμα και στο έγκλημα υπάρχει επιλεκτικός ρατσισμός και καθαρή διάκριση των κοινωνικών τάξεων.
Ρε σεις κακοποιοί οργανωθείτε και βαρέστε ψηλότερα μπας και συγκινηθεί κανένας εκεί στην Κατεχάκη ή στου Μαξίμου και κάνουν κάτι.
Το να κλέβει ο φτωχός το φτωχό ούτε τίμιο είναι ούτε σοσιαλιστικό!
Αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις στάθηκε η αποψινή διάρρηξη δίπλα στο σπίτι μας στου Ζωγράφου.
Συγκεκριμένα άγνωστοι δράστες κατά τη διάρκεια της νύχτας διέρρηξαν το μικρό ψιλικατζίδικο στην πλατεία Ευξείνου Πόντου στα Ανω Ιλίσια.
Αφού παραβίασαν τα λουκέτα τόσο της σιδερένιας μπάρας,όσο και της πόρτας μπήκαν μέσα κι έκαναν κυριολεκτικά πλιάτσικο αφαιρώντας κομπιούτερ,ταμειακή μηχανή,τσιγάρα,ποτά κι ό,τι άλλο θεώρησαν "εμπορεύσιμο" αφήνοντας ένα μαγαζί σε κατάσταση βομβαρδισμού.
Το θράσος των διαρρηκτών ήταν φοβερό αφού δεν δίστασαν να χτυπήσουν σε μια ήσυχη γειτονιά,σ' ένα ξέφωτο μέρος,πάνω στην πολύ καλά φωτισμένη πλατεία.Επίσης η πρόσβαση στο μαγαζί προϋποθέτει να κατέβεις σκαλάκια και να προχωρήσεις κάποια μέτρα από το δρόμο,πράγμα που απαιτεί περισσότερο χρόνο αλλά δεν φάνηκε να τους απέτρεψε.
Η ουσία είναι πως η κάθε μορφής εγκληματικότητα συνεχίζει απτόητη κι ακάθεκτη χωρίς κανένα εμπόδιο από πλευράς των αρχών κι είναι θέμα χρόνου και συγκυριών,δηλαδή καθαρά τύχης,το πότε θα 'ρθει η σειρά μας.Μια ματιά στο καθημερινό δελτίο συμβάντων της Αστυνομίας είναι αρκετή για να δείξει πως άπαντες είμαστε ανά πάσα στιγμή υποψήφια θύματα των πάσης φύσεως κακοποιών.
http://zeidoron.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου