Άλλωστε σε όλη την Ελλάδα αν ψάξεις δεν θα την βρεις ως σύνθετο σε κανέναν άλλο σύλλογο. Για δεκαετίες ολόκληρες, αλλά και σήμερα αυτό το… Φιλεκπαιδευτικός είναι μια αιτία για να νιώθουν περήφανοι οι φίλοι του Παναιτωλικού.
Η δράση όλα εκείνα τα δύσκολα χρόνια, εκτός αγωνιστικών χώρων, έκανε τον Παναιτωλικό όχι απλά ένα λαοφιλές σωματείο στο Αγρίνιο και στον νομό ολόκληρο, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο! Οι πολιτικοί, αλλά και το σάπιο πολιτικό σύστημα δεκαετιών δυστυχώς γύρισε όλη την χώρα πολλές δεκαετίες πίσω.
Σε εποχές μίζερες, σκοτεινές και δύσκολες. Τώρα νιώθω πως η λέξη «Φιλεκπαιδευτικός» και ότι αυτή πρεσβεύει είναι πιο επίκαιρη από ποτέ! Ήρθε η ώρα να θυμηθούμε και πάλι όλοι μας πως ο Παναιτωλικός δεν είναι απλά μια ομάδα που παλεύει να σωθεί και να παραμείνει στην Σούπερ Λίγκα, αλλά αυτό το κοινωνικό φαινόμενο. Αυτή η μεγάλη οικογένεια που πάντα ήταν πρώτη στους αγώνες του λαού για δικαιοσύνη, ισονομία, για μια καλύτερη ζωή.
Οι παλιότεροι, οι άνθρωποι που βρέθηκαν δίπλα στον σύλλογο περασμένες δεκαετίες τα ξέρουν αυτά καλύτερα. Όμως και σήμερα το Αγρίνιο ζει δύσκολες στιγμές. Μια βόλτα στην κεντρική Παπαστράτου είναι αρκετή για να καταλάβεις πόσο χτύπησε η οικονομική κρίση τα σπίτια μας. Μαγαζιά δεκαετιών έβαλαν λουκέτα, καταστήματα που μένουν ξενοίκιαστα μήνες ολόκληρους, νέοι οι οποίοι είναι άνεργοι και κάθε μέρα παλεύουν για ένα μεροκάματο ή για να βρουν όλα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να ζουν τουλάχιστον με αξιοπρέπεια!
Εκείνο το σάπιο σύστημα που λέγαμε παραπάνω έπεσε σε όλη την πόλη, σε όλο το νομό εδώ και μια δεκαετία και τα μαράζωσε όλα. Οι καλλιέργειες που στήριζαν μια ολόκληρη κοινωνία δεν υπάρχουν πια.
Οι πολιτικοί με αρχίδια που θα σώσουν την κατάσταση αγνοούνται. Ο νομός ενός Χαρίλαου Τρικούπη είναι πλέον έρμαιο μικροκομματικών συμφερόντων και αστείων πολιτικάντηδων! Σε μια ακόμη δύσκολη εποχή, ο Παναιτωλικός είναι ο μόνος ζωντανός οργανισμός που δίνει όραμα, χαρά και ελπίδα.
Με τα καλά του, τα άσχημα του, τα λάθη και τις παραλείψεις. Σε αυτή την δύσκολη εποχή ο Τίτορμος οφείλει να βάλει πλάτη για μια ολόκληρη πόλη. Οι δράσεις δεν έλειψαν από την αρχή της σεζόν.
Αντικαθιστώντας μια… ανύπαρκτη τοπική ή νομαρχιακή αυτοδιοίκηση ο Παναιτωλικός διαφήμισε σε όλη την Ελλάδα την Αρχαία Στράτο, σε κάθε αγωνιστική διαφημίζει στους φιλοξενούμενους τα τοπικά προϊόντα, ύμνησε τον εθελοντισμό με την αιμοδοσία που διοργάνωσε στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Όμως τα πράγματα είναι ακόμη πιο σοβαρά. Τα νοικοκυριά… ματώνουν.
Κι όταν ακόμη και το γήπεδο, μια συνήθεια χρόνων γίνεται πια «πολυτέλεια» τότε υπάρχει πρόβλημα. Στο προηγούμενο blog μου σε ένα από τα υστερόγραφα τόνισα την ανάγκη να υπάρξει όσο το δυνατό πιο άμεσα μια πιο φιλολαϊκή πολιτική στο θέμα των εισιτηρίων.
Ούτε λογιστής του Κωστούλα είμαι, ούτε ξέρω αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει πράξη. Από την άλλη όμως δεν είναι καν μια πρόταση με… στοιχεία λαϊκισμού. Είναι μια πραγματικότητα.
Ίσως και καθαρά ωφελιμιστικά αν το δούμε για την ομάδα σίγουρα στα ματς που απομένουν χρειάζεται ένα γεμάτο γήπεδο!
Σχολειά δεν μπορεί να φτιάξει πια ο Παναιτωλικός. Μαθητές για να σπουδάσουν δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει. Όμως όσα χρόνια και να περάσουν Φιλεκπαιδευτικός παραμένει. Ήρθε η ώρα να το επιβεβαιώσει και πάλι…
http://paneole.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου