Το εκκλησάκι του Παλαιού Αγίου Χριστοφόρου έχει άρρηκτα συνδεθεί με τα ρομαντικά ραντεβουδάκια μας, τις σχολικές "μακρινές" μας εκδρομές, με τον Παπαποστόλη,αλλά και με την λατρεία που έχουμε οι Αγρινιώτες για τον ΔΙΚΟ μας Άγιο.
Ο Παλιός Άγιος Χριστόφορος βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης πνιγμένος (μέχρι πρότινος τουλάχιστον) μέσα στο δασύλλιό του.
Ήταν η πρώτη ενορία του Βραχωρίτικου μαχαλά. Αυτό το επιβεβαιώνει και η ύπαρξη του πρώτου κοιμητηρίου της πόλης που βρισκόταν στον περίγυρο του Ναού.
Ήταν η πρώτη ενορία του Βραχωρίτικου μαχαλά. Αυτό το επιβεβαιώνει και η ύπαρξη του πρώτου κοιμητηρίου της πόλης που βρισκόταν στον περίγυρο του Ναού.
Οι πρώτοι κάτοικοι του Βραχωριού επέλεξαν να χτίσουν τον Ναό σ' αυτή την θέση (ανατολικά του μαχαλά) και να τον αφιερώσουν στον Άγιο Χριστόφορο, για συγκεκριμένο λόγο.
Το Βραχώρι ήταν πασίγνωστο για τα αρίστης ποιότητας καπνά του. Οι περισσότερες οικογένειες ζούσαν αποκλειστικά από την καπνοκαλλιέργεια.
Ο φόβος τους λοιπόν ήταν το Ανοιξιάτικο χαλάζι που κατέστρεφε τις καλλιέργειες και που πάντα σχεδόν προέρχονταν από τα Ανατολικά, επεκτείνονταν Δυτικά και κατέστρεφε την σοδειά στον καπνόφυτο κάμπο του Βραχωριού.
Ο φόβος τους λοιπόν ήταν το Ανοιξιάτικο χαλάζι που κατέστρεφε τις καλλιέργειες και που πάντα σχεδόν προέρχονταν από τα Ανατολικά, επεκτείνονταν Δυτικά και κατέστρεφε την σοδειά στον καπνόφυτο κάμπο του Βραχωριού.
Έτσι έπρεπε να "θωρακίσουν" την πόλη από Ανατολικά.
Γι αυτό και η θέση του Ναού.
Γι αυτό και η θέση του Ναού.
Όσο για τον συγκεκριμένο Άγιο σαν φύλακα της πόλης είχαν κι εδώ τους λόγους τους.
Σύμφωνα με το Συναξάρι του ΙΑ' αιώνα, όταν ο Άγιος Χριστόφορος οδηγούνταν στο μαρτύριό του, ύψωσε τα μάτια του και τα χέρια του στον ουρανό και είπε:
"Κύριε, επειδή πολλοί ζητούσι με εις πόλιν έχειν ή χώραν ή αγρόν ή εν οιοδήποτε τόπω, παρακαλώ μη επέλθει αυτοίς εκεί Δέσποτα, χάλαζα, μηδέ θυμός, μηδέ αφορία αμπέλου...φύλαξον τους τόπους αυτών".
Έτσι επιλέχτηκε ο Άγιος για φύλακας άγγελος του Αγρινίου.
Χρόνια αργότερα κι ενώ η πόλη αναπτυσσόταν προς το κέντρο, ο μικρός ναός στις παρυφές της πόλης φάνταζε απόμακρος, δυσπρόσιτος και μικρός για τις ανάγκες των πολιτών.
Αποφασίστηκε λοιπόν να κτιστεί νέος ναός στο κέντρο της πόλης, στην περιοχή "Τριανταφυλλιά", σε οικόπεδο 3 στρεμμάτων που είχε δωρίσει ο Αναστάσιος Ροκάς.
Οι εργασίες άρχισαν τον Σεπτέμβριο του 1923 και στις 20 Μαρτίου του 1938 έγιναν τα εγκαίνια του Νέου Αγίου Χριστοφόρου με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα.
Πηγή : Άγιος Χριστόφορος Αγρινίου,
Η ιστορία δύο Ναών, Ιωάννου Κωστάκη
Η ιστορία δύο Ναών, Ιωάννου Κωστάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου