Υψηλά τα ποσοστά παιδικής κακοποίησης - Τι δείχνουν τα στοιχεία σε Αγρίνιο και Αιτωλοακαρνανία

Διήμερο σκέψης και προβληματισμού στις 19 και 20 Νοεμβρίου

Αφιερωμένο στα παιδιά είναι το διήμερο 19 και 20 Νοεμβρίου, καθώς η πρώτη ημέρα έχει θεσμοθετηθεί ως Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Κακοποίηση των Παιδιών και η έτερη, ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Η «ζυγαριά» δυστυχώς όμως γέρνει προς την κακοποίηση των παιδιών με τους επιστήμονες να το επαληθεύουν και να δημιουργούν συνεχώς νέα επιστημονικά προγράμματα προστασίας για τα παιδιά και την αλλαγή της νοοτροπίας των μεγαλύτερων.

Στη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, 4.000 παιδιά κακοποιούνται σοβαρά κάθε χρόνο. Πάνω από 100 πεθαίνουν και πάνω από 100 μένουν ανάπηρα, ενώ το σύνολο των νέων περιπτώσεων πιθανολογείται ότι ξεπερνά τις 20.000!

Παρά την έκταση της παιδικής κακοποίησης, ελάχιστες περιπτώσεις καταγγέλλονται και ακολουθούν το δρόμο της δικαιοσύνης. Αξιοσημείωτο είναι πως οι ενδείξεις που υπάρχουν είναι πως όσο ο καιρός περνάει ο αριθμός του κρουσμάτων βίας αυξάνεται.

Αγρίνιο – Αιτωλοακαρνανία:

Βαρύτατα κρούσματα παιδικής κακοποίησης (ανηλίκων) καταγράφονται και στην περιοχή μας. Υπάρχουν τουλάχιστον 70 περιστατικά μέχρι και πέρυσι, εκ των οποίων 26 καταγγέλθηκαν μόνο το 2015 που ήταν μια χρονιά «εφιάλτης» καθώς από κει κι έπειτα η κατάσταση χειροτέρεψε.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που υπέστη κακοποίηση από 10 έως 15 ετών, προήλθε από τους γονείς τους, οι οποίοι είτε αντιμετωπίζουν ψυχολογικά και ψυχικά προβλήματα, είτε είναι εξαρτώμενοι από ναρκωτικές ουσίες.

Οι μορφές κακοποίησης είναι τρεις. Πρόκειται για την σεξουαλική, την σωματική και την ψυχολογική. Στην περιοχή μας, συχνά το αστυνομικό ρεπορτάζ καταγράφει περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, με το τελευταίο χρονικό διάστημα να έχουν αυξηθεί. Από βία στο σπίτι με χρήση όπλου, μαχαιριού και άλλων αιχμηρών αντικειμένων, μέχρι και ωμά περιστατικά βίας σε δημόσιους χώρους.

Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού:

• Τα μισά παιδιά αναφέρουν ότι αισθάνονται να στερούνται τα δικαιώματά τους όταν ερωτήθηκαν πώς αισθάνονται όταν λαμβάνονται αποφάσεις που επηρεάζουν τα παιδιά σε όλο τον κόσμο.
• Τα παιδιά στη Νότια Αφρική και το Ηνωμένο Βασίλειο αισθάνονται πιο αποξενωμένα από τα δικαιώματά τους, με το 73% και το 71% αντίστοιχα να αναφέρουν ότι η φωνή τους δεν ακούγεται καθόλου ή ότι η γνώμη τους δεν παίζει κανένα ρόλο ούτως ή άλλως.
• Τα παιδιά στην Ινδία αναφέρουν ότι αισθάνονται πιο ενδυναμωμένα με το 52% των παιδιών να πιστεύουν ότι η φωνή τους ακούγεται και μπορεί να βοηθήσει τη χώρα τους και ότι η γνώμη τους μπορεί να επηρεάσει το μέλλον της χώρας τους.
• Τα παιδιά και στις 14 χώρες εντόπισαν την τρομοκρατία, την κακή εκπαίδευση και τη φτώχεια ως τα μεγαλύτερα ζητήματα για τα οποία ήθελαν να αναλάβουν δράση οι παγκόσμιοι ηγέτες.
• Σε όλες τις 14 χώρες, η βία κατά των παιδιών αποτελούσε τη μεγαλύτερη ανησυχία, καθώς το 67% ανέφερε ότι ανησυχεί πολύ. Τα παιδιά στη Βραζιλία, τη Νιγηρία και το Μεξικό ανησυχούν περισσότερο για τη βία που πλήττει τα παιδιά, με το 82%, το 77% και το 74% αντίστοιχα, να ανησυχούν για το θέμα αυτό. Τα παιδιά στην Ιαπωνία φαίνεται ότι ανησυχούν λιγότερο, με κάτω από το ένα τέταρτο των ερωτηθέντων παιδιών (23%) να ανησυχούν πολύ.
• Τα παιδιά και στις 14 χώρες ανησυχούν εξίσου για την τρομοκρατία και την κακή ποιότητα της εκπαίδευσης, καθώς το 65% των παιδιών που ερωτήθηκαν ανησυχούν πολύ για αυτά τα θέματα. Τα παιδιά στην Τουρκία και την Αίγυπτο φαίνεται ότι ανησυχούν περισσότερο για την τρομοκρατία που τα επηρεάζει προσωπικά, 81% και 75% αντίστοιχα. Αντιθέτως, τα παιδιά στις Κάτω Χώρες ανησυχούν λιγότερο ότι η τρομοκρατία θα τα επηρεάσει άμεσα, μόλις το 30%. Τα παιδιά στη Βραζιλία και τη Νιγηρία ανησυχούν περισσότερο για την κακή ποιότητα της εκπαίδευσης ή την έλλειψη πρόσβασης σε αυτή, με περισσότερα από 8 στα 10 παιδιά να ανησυχούν ότι αυτό επηρεάζει τα παιδιά σε όλο τον κόσμο.
• Περίπου 4 στα 10 παιδιά και στις 14 χώρες ανησυχούν πολύ για την άδικη μεταχείριση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα παιδιά στο Μεξικό, τη Βραζιλία και την Τουρκία φαίνεται να ανησυχούν πιο πολύ για την άδικη μεταχείριση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών σε ολόκληρο τον κόσμο, με σχεδόν 3 στα 5 παιδιά στο Μεξικό να εκφράζουν φόβο, ακολουθούμενα από περισσότερα από τα μισά παιδιά στη Βραζιλία και την Τουρκία. Περίπου το 55% των παιδιών στο Μεξικό ανησυχούν ότι αυτό θα τα επηρεάσει προσωπικά.
• Σχεδόν τα μισά παιδιά (45%) σε 14 χώρες δεν εμπιστεύονται τους ενήλικες και τους ηγέτες του κόσμου να λαμβάνουν καλές αποφάσεις για τα παιδιά. Η Βραζιλία παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών (81%) που δεν εμπιστεύονται τους ηγέτες, ακολουθούμενη από τη Νότια Αφρική στο 69%. Τα παιδιά στην Ινδία έχουν την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους ηγέτες τους, ενώ μόνο το 30% δεν τους εμπιστεύονται.

Παρά τις πολύ σημαντικές προόδους τις προηγούμενες δεκαετίες, σύμφωνα με άλλα στοιχεία:

• 385 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε ακραία φτώχεια.
• 264 εκατομμύρια παιδιά και νέοι είναι εκτός σχολείου.
• Πάνω από 15.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που μπορούν να προληφθούν.
• Παρά την παγκόσμια πρόοδο, 1 στα 12 παιδιά σε όλο τον κόσμο ζουν σε χώρες όπου οι προοπτικές τους σήμερα είναι χειρότερες από αυτές των γονέων τους.
• 180 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε 37 χώρες όπου είναι πιο πιθανό να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, να είναι εκτός σχολείου ή να χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας βίας, σε σύγκριση με παιδιά που ζούσαν σε αυτές τις χώρες πριν 20 χρόνια.

O Χαράλαμπος Λουκίδης, Ψυχολόγος του «Οδυσσέα»

Το επιστημονικό στέλεχος του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Αιτωλοακαρνανίας «Οδυσσέας» Ψυχολόγος MSc Χαράλαμπος Λουκίδης, πέραν των στοιχείων που παρέθεσε, δήλωσε στη «Σ»: «η Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού είναι και πρέπει να είναι μια ημέρα για τα παιδιά. Είναι μια ημέρα όπου τα παιδιά όλου του κόσμου, και ιδιαίτερα εκείνα που αντιμετωπίζουν ένα λιγότερο ελπιδοφόρο μέλλον, πρέπει να ακούγονται, να εκφράζουν τις ανησυχίες τους και να έχουν το λόγο για το μέλλον τους. Εμείς οι μεγαλύτεροι, ως γονείς και συνοδοιπόροι τους, έχουμε υποχρέωση και ευθύνη να προασπιζόμαστε τα δικαιώματά τους για να αναπτύξουν πλήρως τις δυνατότητές τους, χτίζοντας έναν συνεχώς καλύτερο κόσμο γι’ αυτά με το να τα υποστηρίζουμε και να τα βοηθάμε με οποιοδήποτε τρόπο».

Kώστας Χονδρός για την εφημερίδα «Συνείδηση»