Είναι κι αυτή μία απ’ τις πολλές φορές, για κάποιον που καταπιάνεται με θέματα ενημέρωσης, να αισθάνεται άβολα για την πραγματικότητα. Μια οδυνηρή πραγματικότητα…
Από σκληρούς χαρακτηρισμούς, από βαριά κοσμητικά επίθετα δεν στερούμαι, αφήνω όμως τις εικόνες από μόνες τους να μιλήσουν!
Αφήνω τα βαθιά συμπεράσματα, σε κάθε σοβαρά και υπεύθυνα σκεπτόμενο.
Αναφέρομαι στην εικόνα που παρουσιάζει το μνημείο, των 120 εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας απ’ τους Γερμανούς το 1944, στην Αγία Τριάδα Αγρινίου.
Από σκληρούς χαρακτηρισμούς, από βαριά κοσμητικά επίθετα δεν στερούμαι, αφήνω όμως τις εικόνες από μόνες τους να μιλήσουν!
Αφήνω τα βαθιά συμπεράσματα, σε κάθε σοβαρά και υπεύθυνα σκεπτόμενο.
Αναφέρομαι στην εικόνα που παρουσιάζει το μνημείο, των 120 εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας απ’ τους Γερμανούς το 1944, στην Αγία Τριάδα Αγρινίου.
Ντροπή, πίκρα κι αγανάκτηση με διακατέχει για τούτη την κατάσταση.
Πολλές φορές, τον τελευταίο καιρό, σκέφτηκα να πλησιάσω και να φωτογραφήσω το χώρο, πιστέψτε με όλο και το ανέβαλα, δεν ήθελα να δω κατάματα την οδυνηρή πραγματικότητα. Δεν ήθελα και δε θέλω «να βγαίνουν προς τα έξω» τέτοιες εικόνες, που δεν τιμούν τον τόπο μας, που τις ιστορικές μας μνήμες βασανίζουν. Δε είναι η τάση που με διακατέχει να εξιδανικεύω καταστάσεις, αλλά περίμενα , γιατί είχαν γίνει και παλιότερα αναφορές για το θέμα, μήπως και διορθωθεί η κατάσταση.
Ευθύνες δεν καταλογίζω «στα παιδιά με τα σπρέι», αλλά σε μας τους μεγαλύτερους, σ’ όλους μας, που δε φροντίσαμε να τους φανερώσουμε τις μεγάλες ιστορικές αξίες και τα σύμβολά τους, όσο έπρεπε.
Δε δώσαμε την πρέπουσα βαρύτητα, στο να τους εμφυσήσουμε τον σεβασμό στα ιστορικά μας μνημεία, αλλά και παράλληλα στο δημιουργικό έργο των καλλιτεχνών που τα δημιούργησαν.
Πολλές φορές, τον τελευταίο καιρό, σκέφτηκα να πλησιάσω και να φωτογραφήσω το χώρο, πιστέψτε με όλο και το ανέβαλα, δεν ήθελα να δω κατάματα την οδυνηρή πραγματικότητα. Δεν ήθελα και δε θέλω «να βγαίνουν προς τα έξω» τέτοιες εικόνες, που δεν τιμούν τον τόπο μας, που τις ιστορικές μας μνήμες βασανίζουν. Δε είναι η τάση που με διακατέχει να εξιδανικεύω καταστάσεις, αλλά περίμενα , γιατί είχαν γίνει και παλιότερα αναφορές για το θέμα, μήπως και διορθωθεί η κατάσταση.
Ευθύνες δεν καταλογίζω «στα παιδιά με τα σπρέι», αλλά σε μας τους μεγαλύτερους, σ’ όλους μας, που δε φροντίσαμε να τους φανερώσουμε τις μεγάλες ιστορικές αξίες και τα σύμβολά τους, όσο έπρεπε.
Δε δώσαμε την πρέπουσα βαρύτητα, στο να τους εμφυσήσουμε τον σεβασμό στα ιστορικά μας μνημεία, αλλά και παράλληλα στο δημιουργικό έργο των καλλιτεχνών που τα δημιούργησαν.
Όσο για το τι μπορεί να γίνει:
Προέχει και επιβάλλεται η άμεση αποκατάσταση του μνημείου!
Και σε δεύτερη μοίρα, η ενημερωτική προσπάθεια, προς κάθε κατεύθυνση απ’ τους αρμόδιους, ώστε να μην επαναλαμβάνονται τέτοια φαινόμενα.
Πολιτισμός δεν είναι οι προκλητικές, επιδεικτικές φιέστες!
Είναι ο σεβασμός, η προάσπιση, η ανάδειξη και η περιφρούρηση των αξιών!
Δημήτρης Ντόκας
Προέχει και επιβάλλεται η άμεση αποκατάσταση του μνημείου!
Και σε δεύτερη μοίρα, η ενημερωτική προσπάθεια, προς κάθε κατεύθυνση απ’ τους αρμόδιους, ώστε να μην επαναλαμβάνονται τέτοια φαινόμενα.
Πολιτισμός δεν είναι οι προκλητικές, επιδεικτικές φιέστες!
Είναι ο σεβασμός, η προάσπιση, η ανάδειξη και η περιφρούρηση των αξιών!
Δημήτρης Ντόκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου