Συγκλονισμένη και τσακισμένη από το άγριο χτύπημα της μοίρας είναι η μητέρα του Χρήστου Ζαπαντιώτη, η κυρία Ευτυχία, δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο γιος της σκότωσε την γυναίκα του, την κόρη του και την πεθερά του και στη συνέχεια έβαλε τέλος στην ζωή του.
Η χαροκαμένη μάνα βρίσκεται κλεισμένη μέσα στο σπίτι της στο χωριό Πατιόπουλο του δήμου Αμφιλοχίας και ζει το απολυτό δράμα ενώ στο πλευρό της βρίσκονται στενοί συγγενείς.
"Δεν μπορώ να το αντέξω" δήλωσε αρχικά με δάκρυα στα μάτια και με τρεμάμενη φωνή η μητέρα του δολοφόνου των Αγίων Αναργύρων που σόκαρε το Πανελλήνιο με το αποτρόπαιο έγκλημα του.
Απόλυτη άγνοια για την αιτία που όπλισε το χέρι του γιου της δηλώνει η γυναίκα που δέχθηκε το μεγαλύτερο, το χειρότερο χτύπημα της μοίρας. Τι να πει κανείς σε μια μάνα που καλείται όχι μόνο να θάψει το παιδί της, αλλά και να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της με το στίγμα "της μάνας του φονιά".
Με πόνο ψυχής εξομολογείται ότι εάν γνώριζε κάτι θα φρόντιζε να μην συμβεί τίποτα από όλα αυτά. "Όχι δεν μου είχε πει τίποτα. Θα φρόντιζα να μην το έκανε αυτό".
Με λυγμούς η μητέρα του φονιά και αυτόχειρα προσπαθεί να καταλάβει πως ο γιος της μπόρεσε να σκοτώσει την μονάκριβη του κόρη και στη συνέχεια να αυτοκτονήσει "δεν μου είπε τίποτα. Πως του ήρθε και πείραξε το παιδί του και το έπαθε (αυτοκτόνησε) και αυτός".
Τα δάκρυα της κυλάνε σαν χείμαρροι στο αυλακωμένο της πρόσωπο. Η φωνή της σπάει, τι άλλο να πει; Επιστρέφει στο πένθος της και στο σκοτάδι που στα γεράματά της, δεν το άξιζε. Καμιά μάνα δεν το αξίζει.
http://www.enikos.gr/s
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου