του Βασίλη Μπρούμα
Στην αναμονή λοιπόν πολλά και σοβαρά θέματα του δήμου μας και του Μεσολογγίου, το αισιόδοξο όμως είναι πως όλο και περισσότερο, πιο συχνά το τελευταίο διάστημα αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες από διάφορες πλευρές που δείχνουν μια εντεινόμενη δραστηριότητα και επιταχυνόμενη κινητικότητα σε σωστές και αναγκαίες κατευθύνσεις.
Είναι αλήθεια πως το μέλλον του Μεσολογγίου και του δήμου μας έχει γίνει μέχρι σήμερα κλωτσοσκούφι μεταξύ Αθήνας, Πάτρας και Αγρινίου. Ας μην σπεύσουν πάλι ορισμένοι να πουν πως χάνουμε τη μεγάλη εικόνα της χώρας και της πραγματικότητας και εστιάζουμε παθιασμένα στο Μεσολόγγι, με το "επιχείρημα", "μα, εδώ ολόκληρη η Ελλάδα...κ.τ.λ.". Και βέβαια δεν αντέχει σε οποιαδήποτε συζήτηση και αντιπαράθεση ένα τέτοιο σκεπτικό.
Και τη μεγάλη, και τη μεγαλύτερη και τη μικρότερη εικόνα και τη συγκεκριμένη πραγματικότητα λογαριάζουμε και λαμβάνουμε πάντα υπόψη μας. Βλέπουμε τι κάνουν, τι ζητάνε, και πού το πάνε οι γείτονές μας και τώρα στην κρίση και πριν, σε βάρος πάντα των δικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, του δήμου και της πόλης μας, έχοντας καταντήσει αηδία πια.
Το κύριο και πρωτεύον φυσικά είναι πάντα τι κάνουμε εμείς, όχι μόνο το τι κάνουν οι άλλοι. Βέβαια ο καταιγισμός των αρνητικών εξελίξεων, η αντιφατικότητα δηλώσεων και ενεργειών από την Αθήνα, μαζί με την κυρίαρχη ακόμα αίσθηση αδιεξόδου σε όσα μας αφορούν τοπικά, αναπτύσσει ευρύτερα στην κοινωνία μας μια κατάσταση αναμονής των χειρότερων, καθώς διάφοροι επιχειρούν να επιταχύνουν τη διαδικασία για την ολοκλήρωση της λεηλασίας και το πλήρες ξεγύμνωμα του Μεσολογγίου.
Γι' αυτό θεωρούμε σημαντική τόσο την προϋπάρχουσα μακρά ιστορία αγώνων της πόλης και του δήμου μας, όσο και τη σημερινή ανταπόκριση ως σε επιτακτική ανάγκη, που έχει αρχίσει η τοπική κοινωνία (φορείς, σύλλογοι, σωματεία, μέσα ενημέρωσης, άτομα) να ξαναβγαίνει στο προσκήνιο με τα επικαιροποιημένα δικά της αιτήματα και διεκδικήσεις, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Αυτό συνιστά κρίσιμη προϋπόθεση και για να μην περάσουν επιπρόσθετες σε βάρος μας αποφάσεις, αλλά φυσικά και για να υπάρξει αποκατάσταση και να ικανοποιηθούν όλα τα δίκαια αιτήματά μας.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό τον αγώνα των εργαζομένων του Νοσοκομείου μας, με κάποια πρώτα καλά αποτελέσματα, το νομικό αγώνα του Δικηγορικού Συλλόγου, του Δήμου και δημοτών, για την επαναυτονόμηση και αποκατάσταση του ονόματός του ως Γενικού Νοσοκομείου Μεσολογγίου "ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ".
Γνωρίζουμε ότι αρκετοί δουλεύουν στα σοβαρά για την επανασύσταση και την επαναυτονόμηση του ιστορικού, με μεγάλο κύρος, ΤΕΙ της πόλης μας και δεν θεωρούμε ότι έχουν κανένα λόγο πλέον ούτε να μας "δουλεύουν", ούτε να μας κοροϊδεύουν επ' αυτού, δεν θα περιποιούσε τιμή σε κανέναν κάτι τέτοιο σήμερα.
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον και αγωνία όλα τα μεγαλύτερα και μικρότερα θέματα του δήμου μας στην εξέλιξή τους, αλλά εδώ αξίζει επίσης να αναφερθούμε στην πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου για το ΚΤΕΛ (ντροπή) της πόλης, για τη Μαρίνα κ.α.
Κι ερχόμαστε σε ένα ακόμη απίστευτο, εγκληματικό, που αντί να προβλεφθεί και να προληφθεί, δυστυχώς, σπεύδουν τώρα, εξ επιτακτικής ανάγκης και πάλι ορισμένοι διορατικοί μηχανικοί και ο τοπικός Τύπος, προς τιμή τους, μήπως και σώσουν την κατάσταση, με τον διαφαινόμενο "αποκλεισμό" της πόλης του Μεσολογγίου από την Ιόνια Οδό, με την κατασκευή ενός μόνο κόμβου εισόδου!
Το θέμα είναι ήδη γνωστό σε όλους και δεν θα προσθέταμε τίποτα παραπάνω, πέρα από την αγωνιώδη αναμονή να δούμε σχετικές ενέργειες και έμπρακτες απαντήσεις αρμοδίων κ.λ.π.
Μας έχουν γανώσει τα αυτιά οι Αγρινιώτες και το αγρινιοτοκρατούμενο ΤΕΕ Αιτωλοακαρνανίας και άλλοι φορείς για τη σύνδεση του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό, δεδομένης της και εκ του φυσικού ευρείας παράκαμψής του. Είναι αναγκαία λένε, πέραν των άλλων, για να γίνει και η σύνδεση Πλατυγιαλίου - Αγρινίου με το....Καρπενήσι!
Οι άνθρωποι θέλουν να πηγαίνουν και στα χωριά τους με φαρδιούς δρόμους!. Το γαρ πολύ του θράσους τους γεννά παραφροσύνη. Πού είναι το ΤΕΕ Αιτωλοακαρνανίας για το νέο κατασκευαστικό αυτή τη φορά έγκλημα σε βάρος του Μεσολογγίου;
Πρέπει οι δικοί μας αξιόλογοι μηχανικοί και αρχιτέκτονες να συνεχίσουν τις παρεμβάσεις τους και να συμβάλλουν με τις γνώσεις και τη βαρύτητά τους όχι μόνο στο προηγούμενο αλλά σε όλα τα θέματα του δήμου και της πόλης μας.
Για τις υποδομές, τις κατασκευές, την αρχιτεκτονική μας κληρονομιά. Πιστεύουμε ότι τους πονάνε πολύ περισσότερο από όλους μας τα σχετικά ζητήματα. Ο Κόμβος του Χαλαζιά σήμερα, αλλά και τα "χθεσινά" των υποδομών ύδρευσης, του κτιρίου της Αστυνομίας, του παλιού νοσοκομείου "ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ" κ.λ.π.
Ας μιλήσουν πιο δυνατά, περισσότεροι μηχανικοί, αρχιτέκτονες, στη φάση αυτή που είναι επιτακτικά αναγκαίο για το δήμο και την τοπική μας κοινωνία. Ο λόγος και οι πράξεις όλων μας χρειάζονται φυσικά.
Αλλά όταν μιλούν οι μηχανικοί, είμαστε σίγουροι ότι τουλάχιστον δεν θα πέσει το σπίτι μας να μας πλακώσει. Και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που το κάνουν. Έτσι η δυνατή "Μεσολογγίτικη Ομάδα" μεγαλώνει, ενισχύεται και δυναμώνει. Μπορεί να γίνει άπαιχτη.
Και το βλέπουμε, όσοι δεν αισθάνονται ότι ανήκουν ή δεν μπορούν για οποιοδήποτε λόγο να ενταχθούν σ' αυτή την Ομάδα, αποχωρούν από την πραγματικότητα, και τις προτεραιότητές της, ασχολούνται με άλλα και ετοιμάζουν το...άλογό τους για να φύγουν στα βουνά (Λουκιανός Κηλαηδόνης).
Και μιας και ο λόγος για τον μεγάλο και αγαπημένο μας τραγουδοποιό, που έφυγε πρόσφατα, προτείνεται για ύμνος της Ομάδας μας το αντίστοιχο δικό του "Ο Ύμνος των Μαύρων Σκυλιών" και, βέβαια, ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα, θα το κάνουμε κι εμείς εδώ το "Πάρτυ", στην Τουρλίδα, ή στο Λούρο, θα δούμε, όχι στη Βουλιαγμένη, αν έστω και κάποια από τα μεγάλα ζητούμενά μας πάνε καλά και δεν μας βουλιάξουν. Και θα τους καλέσουμε όλους. Και τότε..."ξαφνικά θα μπουκάρει ο Ζορό"!!!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου