του Γιάννη Γιαννακόπουλου
Μια από τις αγροτικές δραστηριότητες που παλαιότερα ήταν πολύ διαδεδομένη στα χωριά μας ήταν η καλλιέργεια του σιταριού.
Συνήθως ήταν μικροκαλλιέργεια που κάλυπτε τις οικογενειακές ανάγκες για το αλεύρι της χρονιάς και τη σίτιση των ζώων το χειμώνα. Γινόταν στις λεγόμενες πεζούλες (καλλιεργήσιμα κομμάτια γης που το χώμα το συγκρατούσαν πέτρινοι τοίχοι).
Συνήθως ήταν μικροκαλλιέργεια που κάλυπτε τις οικογενειακές ανάγκες για το αλεύρι της χρονιάς και τη σίτιση των ζώων το χειμώνα. Γινόταν στις λεγόμενες πεζούλες (καλλιεργήσιμα κομμάτια γης που το χώμα το συγκρατούσαν πέτρινοι τοίχοι).
Η σπορά γινόταν το φθινόπωρο και το θέρισμα το καλοκαίρι με δρεπάνια. Η όλη διαδικασία τελείωνε με το αλώνισμα, στο οποίο μαζεύονταν όλο το χωρίο για να βοηθήσει και να μετέχει στην κοινοτική εκδήλωση. Όλα αυτά μέχρι να έρθουν τα φθηνότερα άλευρα από το εξωτερικό και οι έτοιμες ζωοτροφές… Η καλλιέργεια του σταριού σήμερα σβήνει από την Ελλάδα και εικόνες σαν κι αυτές που θα δείτε, θα προβάλλονται σε λίγο μόνο σε «λαογραφικά μουσεία»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου