Κι εκεί που πότιζα με το λάστιχο πρωινές ώρες τους Αγιορείτικους βασιλικούς, πέντε ευρώ ο ένας απ’ τον πλανόδιο τσιγγάνο παρακαλώ, νά σου εκείνος ο μισότρελος ο ξερόλας ο τσοπάνης που βοσκάει τα πρόβατα εδώ παραπάνω στα πεύκα, σταμάτησε με το ποδήλατο έξω απ’ το συρματόπλεγμα στο κάμπινγκ.
-Φίλε θα μου βάλεις ένα τσιπουράκι να πιώ;
-Μπα, τι το γυρίσαμε στο πρωινό τώρα; Που είσαι; που χάθηκες;
- Άπαπα! Δεν ξαναβγαίνω βράδυ έξω! Φοβάμαι!
- Τι είναι ρε; Τι έγινε ! Γιατί δεν ξαναβγαίνεις έξω το βράδυ …
- Επικίνδυνα τα πράγματα φίλε!
- Γιατί επικίνδυνα;
- Τι λες τώρα! Να πέσω πάνω σε κανένα τέρας και να έχω ιστορίες; Που ξέρω εγώ τι κάνουν αυτά; Και αν με δαγκώσει κανένα;
- Που στο διάολο τα κοπάνησες πρωί –πρωί, κι άρχισες και βλέπεις τέρατα και τριβόλια.
- Δεν κοπάνησα τίποτα! Δεν βλέπεις που έχουν βγει στους δρόμους με τα κινητά και κυνηγάνε αυτά τα τέρατα… τα πόκεμαν πως τα λένε…
- Τι λες ρε χαμένε; Για αυτά μιλάς τόση ώρα;
- Γιατί γελάς κύριος; Εσύ δεν σκιάζεσαι;
- Τι να σκιαχτώ ρε;
- Αυτά τα τέρατα! Τα έχουν αμολήσει παντού και μικροί και μεγάλοι τα κυνηγάνε, να τα πιάσουν. Δεν έχεις δει εσύ κανένα με το κινητό στο χέρι να ψάχνει; Τέσσερα λέει έπιασαν στους καταρράκτες στο Λουτράκι προψές. Καλά ήθελα να ξέρω, αυτοί δεν φοβούνται;
- Τι να φοβηθούν ρε, ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι είναι. Όλα σε μια οθόνη γίνονται! Πως έλεγαν στο στρατό άσκηση επί χάρτου; Κάτι τέτοιο περίπου. Μάχη επί της οθόνης!
- Δηλαδή δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος λες;
- Τι κίνδυνος; Υπάρχει κίνδυνος στα παιχνίδια στο κινητό; Το πολύ- πολύ μερικές παρενέργειες.
- Τι έχει και παρενέργειες;
- Εμ αυτές οι αρρώστιες της εποχής μας είναι το χειρότερο φίλε … Αποξένωση, απομόνωση, και κάψιμο του μυαλού… θέλεις κι άλλα;
- Άπαπα! Τι είναι αυτά π’λες;
- Γι αυτό σου λέω: Τράβα τώρα μάζεψε τα κατσίκια μην μπούνε σε τίποτα ελιές, και μην σκιάζεσαι τίποτα. Κι έλα το βράδυ να σου βάλω τρία τσίπουρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου